Monthly Archives: Ιανουαρίου 2011

Άρθρο της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ με τίτλο «Αδιαφάνεια σε μεταπτυχιακό του Πανεπιστημίου Μακεδονίας»

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

24/01/2011

http://www.makthes.gr/news/reportage/68373/

Αδιαφάνεια σε μεταπτυχιακό του Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Με αδιαφανείς διαδικασίες γίνεται σύμφωνα με καταγγελίες η επιλογή των φοιτητών στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ευρωπαϊκές Πολιτικές Νεολαίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Υποψήφια, παρότι προσέφυγε στο Συνήγορο του Πολίτη, εξακολουθεί να περιμένει δύο χρόνια, για να της δοθούν οι απαραίτητες πληροφορίες, ενώ την ίδια ώρα στελέχη της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ παρακολουθούν κανονικά το μεταπτυχιακό.

Της Φιλομήλας Δημολαΐδου
Όλα άρχισαν στις αρχές Ιανουαρίου του 2009, όταν η Χριστίνα Κονταξή από τη Θεσσαλονίκη ενημερώθηκε από την ιστοσελίδα του Πα.Μακ. για την έναρξη λειτουργίας του 1ου κύκλου προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στις Ευρωπαϊκές Πολιτικές Νεολαίας από το τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Η καταληκτική ημερομηνία υποβολής των δικαιολογητικών ήταν στις 19 Ιανουαρίου, ωστόσο δόθηκε παράταση μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου. Αν και οι προκριματικές εξετάσεις επρόκειτο να πραγματοποιηθούν το Σαββατοκύριακο 7 και 8 Φεβρουαρίου, τελικά έγιναν το επόμενο. Σε όλα αυτά συμμετείχε κανονικά η υποψήφια. Ξαφνικά στις 20 Μαρτίου άρχισαν τα μαθήματα του μεταπτυχιακού χωρίς καμία ανακοίνωση και ενώ είχε προηγηθεί διαδικασία συνέντευξης. Όπως καταγγέλλει η Χριστίνα, έγινε γνωστό πως κάποια άτομα που επιλέχτηκαν από τη διαδικασία συνέντευξης τελικά δεν προσήλθαν και αντικαταστάθηκαν με άλλα, που δεν πέρασαν από αυτή. Μεταξύ των ατόμων που επιλέχτηκαν τότε για το μεταπτυχιακό είναι σύμφωνα με πληροφορίες τα μέλη της γνωστής «γαλαζοπράσινης» παρέας που κάνει κουμάντο στο ίδρυμα, ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Ανδρέας Παπαμιμίκος και το μέλος της ΠΑΣΠ Αντώνης Σαουλίδης μαζί με τη σύζυγό του.
Μέχρι σήμερα παρά τις συνεχείς οχλήσεις της κ. Κονταξή, που ήθελε να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της, δηλαδή ένσταση, ουδέποτε αναρτήθηκε πίνακας με όσους κατέθεσαν τα δικαιολογητικά τους για το εν λόγω μεταπτυχιακό πρόγραμμα, ουδέποτε τοποθετήθηκε πίνακας επιτυχόντων-αποτυχόντων στις προκριματικές εξετάσεις και ουδέποτε ανακοινώθηκε η λίστα των επιτυχόντων που καλούνται για συνέντευξη και τυχόν επιλαχόντων της διαδικασίας αυτής.
Χωρίς ανταπόκριση
Έλλειψη ανταπόκρισης από το τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πα.Μακ. αντιμετώπισε και ο Συνήγορος του Πολίτη, στον οποίο προσέφυγε η Χριστίνα Κονταξή, βλέποντας τις προσπάθειές της για ενημέρωση να πέφτουν στο κενό.
Η πρώτη επιστολή του Συνηγόρου στάλθηκε στις 11 Ιουνίου 2009, στην οποία μεταξύ άλλων επισήμανε ότι σύμφωνα με το άρθρο 5, παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας «κάθε ενδιαφερόμενος έχει το δικαίωμα ύστερα από γραπτή αίτησή του να λαμβάνει γνώση των διοικητικών εγγράφων». Κατά συνέπεια έκρινε σκόπιμο να διευθετηθεί το ζήτημα «διά της παροχής ατομικής πρόσβασης στους βαθμούς της αλλά και σε αυτούς των επιτυχόντων συνυποψηφίων της αλλά και γενικότερα, εφόσον δεν συντρέχουν ειδικές εκτιμήσεις περί του αντιθέτου, διά της δημοσίευσης της επίμαχης βαθμολογίας».
Στη συνέχεια και έπειτα από μία απάντηση από το τμήμα ο Συνήγορος επανήλθε στις 19 Απριλίου 2010, λέγοντας ότι τα στοιχεία δεν είναι ικανά να ενισχύσουν τους ισχυρισμούς του. Η Χρ. Κονταξή ξανακάνει αίτηση στο τμήμα, για να της παρατεθούν τα στοιχεία αλλά χωρίς καμία πάλι απάντηση.
Το τελευταίο έγγραφο του Συνηγόρου έχει ημερομηνία 20.9.2010. Από τότε μέχρι σήμερα στο φάκελο δεν έχει προστεθεί κανένα νέο στοιχείο. «Διαπιστώνουμε απροθυμία απάντησης», τόνισε στη «Θ» ο βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη Βασίλης Καρύδης, προσθέτοντας ότι θα αποφασίσουν στη συνέχεια πώς θα κινηθούν μελλοντικά.
Όλα νομότυπα
«Ακολουθήθηκαν όλες οι νόμιμες διαδικασίες. Όλα είναι νομότυπα και σύμφωνα με τα προβλεπόμενα πλαίσια», υποστήριξε ο πρόεδρος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Γιώργος Σπυρόπουλος σε επικοινωνία που είχε η «Θ» μαζί του, προσθέτοντας ότι η κ. Κονταξή ήδη έχει ενημερωθεί από την απάντηση που απέστειλαν στο Συνήγορο. 

Advertisement

Άλλο ένα σχόλιο στο banknews για το ELA της ιρλανδικής κεντρικής τράπεζας

Χρεοκοπία κεντρικής τράπεζας στην ευρωζώνη;

Wednesday, 26 January 2011

http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/1987-2011-01-26-01-08-54

Από την εποχή της κατάρρευσης της Lehman Brothers, οι αγορές έμαθαν να ζουν με το αδιανόητο. Το τελευταίο… αδιανόητο, που οι αγορές προσπαθούν πλέον να προσεγγίσουν, σε ένα περιβάλλον ακραίας ανασφάλειας, ξεπερνά κάθε όριο: μετά τις χρεοκοπίες κορυφαίων τραπεζών και ανεπτυγμένων οικονομιών, μήπως θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με χρεοκοπημένες κεντρικές τράπεζες και μάλιστα στην ευρωζώνη;

Αφορμή για αυτές τις ασκήσεις, που ίσως δεν είναι και τόσο θεωρητικές πλέον, δίνει η περίπτωση της Κεντρικής Τράπεζας της Ιρλανδίας και οι ανορθόδοξες παρεμβάσεις της για να υποστηρίξει με ρευστότητα ένα τραπεζικό σύστημα που είδε μέσα σε λίγους μήνες τις καταθέσεις του να «εξατμίζονται», συμπαρασύροντας στο χείλος της χρεοκοπίας και την κυβέρνηση της χώρας, παρότι είχε σχετικά χαμηλό χρέος και ήταν «πρωταθλήτρια» στα προγράμματα λιτότητας, πολύ πριν τη «διάσωση» της Ελλάδας με το διεθνές δάνειο των 110 δις. ευρώ.

Οι ιρλανδικές τράπεζες, που σπατάλησαν «ποταμούς» κεφαλαίων στα πιο απίθανα δάνεια, κυρίως στον τομέα της ανάπτυξης ακινήτων, είναι γνωστό ότι είναι οι καλύτεροι «πελάτες» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αντλώντας χρηματοδοτήσεις που από καιρό έχουν ξεπεράσει το ύψος του εθνικού προϊόντος της Ιρλανδίας. Όπως έχει γράψει και στο παρελθόν το «Β», όμως, εκτός από αυτές τις χρηματοδοτήσεις, οι τράπεζες της Ιρλανδίας, που εκτός από την Bank of Ireland έχουν πλέον κρατικοποιηθεί, άντλησαν πρωτοφανώς υψηλά ποσά ρευστότητας και από την ίδια την Κεντρική Τράπεζα της χώρας, όταν εξάντλησαν όλα τα καλύμματα δανεισμού που γίνονταν αποδεκτά από την ΕΚΤ.

Προσφέροντας Ενισχύσεις Ρευστότητας Έκτακτης Ανάγκης (Emergency Liquidity Assistance – ELA), η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδία ξεπέρασε κάθε όριο ανορθόδοξων μεθοδεύσεων στην άσκηση της νομισματικής πολιτικής. Με αυτό το εργαλείο χρηματοδότησης, χωρίς την παραμικρή εγγύηση από τις ίδιες τις τράπεζες, αλλά με την κάλυψη του Δημοσίου, οι ιρλανδικές τράπεζες άντλησαν ποσά που αντιστοιχούν σχεδόν στο ένα τρίτο του ΑΕΠ της χώρας! Το ίδιο εργαλείο χρησιμοποίησαν στην κρίση και άλλες κεντρικές τράπεζες, από την Bundesbank ως την Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά για μικρά ποσά, της τάξεως του 1% έως 2% του ΑΕΠ κάθε χώρας.

Ποιος είναι ο κίνδυνος από αυτή την κατάχρηση ενός εργαλείου έκτακτης ανάγκης; Οι Ενισχύσεις Ρευστότητας Έκτακτης Ανάγκης είναι η μοναδική θεσμική δυνατότητα που έχουν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες στην ευρωζώνη να δημιουργούν ρευστότητα, να «τυπώνουν» ηλεκτρονικό χρήμα, ερήμην της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σε αυτή την περίπτωση, όποια ζημιά υποστεί μια εθνική κεντρική τράπεζα βαρύνει το δικό της ισολογισμό και τον προϋπολογισμό της εθνικής κυβέρνησης, που είναι τελικά υπεύθυνη για τις ζημιές, αν δεν καλυφθούν με άλλο τρόπο.

Ουσιαστικά, οι Ιρλανδοί βρήκαν άλλο ένα τρόπο, πέραν της κλασικής δημιουργικής λογιστικής, στην οποία «διέπρεψε» η Ελλάδα, για να «κουρελιάζουν» τη θεσμική αρχιτεκτονική της ευρωζώνης. Στην Ιρλανδία, στην πραγματικότητα το Δημόσιο έχει δημιουργήσει, μέσα από τους μηχανισμούς παροχής ρευστότητας στις τράπεζες χωρίς εγγυήσεις, ένα «κρυφό χρέος» που φθάνει στο 1/3 του ΑΕΠ της χώρας!

Σε μια έκθεση με τον εύγλωττο τίτλο: «Ενισχύσεις Ρευστότητας Έκτακτης Ανάγκης – Ένας αυτοκράτορας χωρίς ρούχα;», αναλυτές της Citi, με επικεφαλής τον κορυφαίο οικονομολόγο της τράπεζας, Βίλεμ Μπιτέρ, δοκιμάζουν να στήσουν σε αυτή τη βάση ένα εξαιρετικά αλλόκοτο σενάριο χρεοκοπίας της Κεντρικής Τράπεζας της Ιρλανδίας!

Οι αναλυτές διαπιστώνουν, έχοντας ως βασική παραδοχή ότι οι ιρλανδικές τράπεζες δεν είναι σε θέση να επιστρέψουν στην Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας αυτές τις ενισχύσεις, ότι τα κεφάλαιά της αποτελούν μικρό κλάσμα αυτών των χρηματοδοτήσεων και δεν επαρκούν για να καλύψουν τέτοια ζημιά. Σε αυτή την περίπτωση, η Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσε να ζητήσει τη βοήθεια του Ευρωσυστήματος, ζητώντας να της δοθεί ως προκαταβολή το μερίδιό της από τα κέρδη από τη διαχείριση του νομίσματος. Το πιθανότερο είναι, όμως, να λάβει αρνητική απάντηση από τις άλλες εθνικές κεντρικές τράπεζες και τη διοίκηση της ΕΚΤ. Τελευταία δυνατότητα για την κάλυψη αυτών των ζημιών θα ήταν η προσφυγή στο Δημόσιο, αλλά οι αναλυτές της Citi εκφράζουν σοβαρές αμφιβολίες για το αν το Δουβλίνο θα είναι σε θέση να καλύψει τη ζημιά, δεδομένου μάλιστα ότι το «πακέτο» του διεθνούς δανείου διάσωσης που έχει λάβει δεν φαίνεται να επαρκεί.

Η Irish Independent, σε πρόσφατο ρεπορτάζ με τον καταγγελτικό τίτλο «Τυπώνουμε δισεκατομμύρια μόνο για να σώσουμε τις τράπεζες», προχώρησε σε δυσοίωνες προβλέψεις για την εξέλιξη αυτής της κρίσης: «αν η ΕΚΤ και η Ιρλανδική Κεντρική Τράπεζα δεν σκεφθούν γρήγορα κάτι από κοινού, το πρώτο θέμα που θα αντιμετωπίσει ο επόμενος υπουργός Οικονομικών θα είναι μια ακόμη επιδείνωση της ιρλανδικής τραπεζικής κρίσης. Αν πιστεύατε ότι τα πράγματα είναι άσχημα στις ιρλανδικέ τράπεζες, δεν έχετε δει τίποτε ακόμη».

Τι θα γίνει, λοιπόν, τελικά; Θα πληρώσουν το «μάρμαρο» οι ιδιώτες δανειστές των ιρλανδικών τραπεζών; Θα λάβει πρόσθετο δάνειο η Ιρλανδία από το διεθνή μηχανισμό στήριξης, για καλύψει και αυτές τις ζημιές; Ή θα αφεθεί να χρεοκοπήσει μια κεντρική τράπεζα της ευρωζώνης; Προφανώς και δεν θα υπάρξει χρεοκοπία κεντρικής τράπεζας, ούτε και θα «κουρευτούν» οι ευρωπαϊκές τράπεζες που έχουν δανείσει τεράστια ποσά στις ιρλανδικές. Το πιθανότερο είναι, ότι και αυτή η τεράστια ζημιά θα «πέσει στις πλάτες» των φορολογούμενων της Ιρλανδίας, με τη μορφή ενός ακόμη διεθνούς δανείου που θα κληθούν να ξοφλήσουν…

Επιβεβαίωση της είδησης ότι η ιρλανδική κεντρική τράπεζα δημιουργεί χρήμα για να σώσει το τραπεζικό σύστημα

Στις 19/01 είχα επισημάνει και σχολιάσει μία είδηση από τον ιρλανδικό Independent που έλεγε ότι η ιρλανδική κεντρική τράπεζα ουσιαστικά δημιουργεί επιπλέον χρήμα (τα σχόλια μου και η είδηση ακολουθεί παρακάτω). Σήμερα, ένα εξαιρετικά ενημερωμένο άρθρο στο euro2day.gr, βασισμένο σε σχετική έκθεση της Citibank, επιβεβαιώνει την είδηση και εξηγεί πως πράγματι (με ένα ενδιαφέρον «παραθυράκι») η ιρλανδική κεντρική τράπεζα δημιουργεί πιστωτικό χρήμα – που όπως έλεγα στο αρχικό σχόλιο – οι δανειζόμενες εμπορικές τράπεζες μπορούν άνετα να μετατρέψουν σε χρήμα. Τα δηλούμενα μεγέθη είναι σημαντικότατα. Ο καπιταλισμός σε κρίση τέχνας κατεργάζεται … Βέβαια προς όφελος του κεφαλαίου γιατί από όλα αυτάτα λεφτά που ξαφνικά δημιουργούνται οι ιρλανδοί εργαζόμενοι δεν βλέπουν δεκάρα τσακιστή. Την ίδια ώρα το Fianna Fail (το κόμμα του Ήμον Ντε Βαλέρα, ο πάλαι ποτέ πρόμαχος της ιρλανδικής ανεξαρτησίας, που την παρέδωσε αμαχητί στη ΕΕκαι το ΔΝΤ) διαλύεται από εσωτερικές έριδες. Επιπλέον, οι Πράσινοι – στους οποίους αρκετοί ιρλανδοί αριστεροί είχαν εναποθέσει φρούδες ελπίδες (για να αποδειχθούν και εδώ ένα απλό δεκανίκι του συστήματος) αναγκάσθηκαν να αποχωρήσουν από την συγκυβέρνηση με το Fianna Fail που οδήγησε στη μέγγενη των ΕΕ-ΔΝΤ. Ίσως η Ιρλανδία να επιφυλάσσει εκπλήξεις και μάλιστα στο άμεσο μέλλον …

Παρεπιπτόντως, προσέξτε ότι αναφέρεται ότι το ίδιο κολπάκι έχει χρησιμοποιήσει και η Τράπεζα της Ελλάδας. Επίσης, η επισυναπτώμενη στο euro2day έκθεση της Citibank για την ELA (Έκτακτη Βοήθεια Ρευστότητας) είναι εξαιρετικά διαφωτιστική.

Ακολουθούν: (1) το σημερινό κείμενο του euro2day.gr και (2) το παλιότερο σχόλιο και είδηση

(1)

http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/623919/ArticleNewsWorld.aspx

24/01/11


Η Ιρλανδία… «τυπώνει» ευρώ για τις τράπεζές της

του Γ. Παπανικολάου
Στη ριζοσπαστική λύση της… δημιουργίας χρήματος φαίνεται πως έχει καταφύγει η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας προκειμένου να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα της χώρας, που υποφέρει, συν τοις άλλοις, και από ασταμάτητη φυγή καταθέσεων. 

Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εφημερίδας «Independent» της Ιρλανδίας, (μέλους του γκρουπ που εκδίδει και την ομώνυμη της Βρετανίας), τα οποία επιβεβαιώνονται σχεδόν στο σύνολό τους, παρότι υποβαθμίζονται ως προς τη σημασία, η Ιρλανδία έχει καταφύγει σε μία λύση που θεωρητικά είναι ανεπίτρεπτη στις χώρες της ευρωζώνης, οι οποίες έχουν παραχωρήσει την εκχώρηση αυτού του δικαιώματος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η Ιρλανδία, όμως, βρήκε διέξοδο σε ένα παραθυράκι, στη διαδικασία που επισήμως φέρει τον τίτλο «έκτακτη συνεισφορά ρευστότητας» (Emergency Financial Assistance ή ELA) και επιτρέπει στις εθνικές κεντρικές τράπεζες να παρέχουν δάνεια στον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα σε έκτακτες καταστάσεις.

H πρακτική των ELA έχει εφαρμοστεί σε αρκετές χώρες κατά περιόδους, για την προστασία του τραπεζικού τους συστήματος, αλλά με περιορισμένα ποσά, ειδικά σε σχέση με το μέγεθος του ΑΕΠ τους και των στοιχείων ενεργητικού των κεντρικών τραπεζών τους.

Πριν από πολλούς μήνες είχε επίσης χρησιμοποιηθεί, όμως για μικρά ποσά, και από την Τράπεζα της Ελλάδος.

Σε κάθε περίπτωση, η χρηματοδότηση τραπεζών μέσω προγραμμάτων ELA είναι μια ιδιαίτερα σκοτεινή διαδικασία, υπό την έννοια ότι δημοσιοποιείται με μεγάλη καθυστέρηση και κυρίως διότι δεν δημοσιοποιούνται στοιχεία: α) για την προέλευση της χρηματοδότησης που λαμβάνουν οι τράπεζες, β) για τους όρους αυτού του δανεισμού όσον αφορά στο επιτόκιο και γ) σχετικά με το ποια είναι τα ενέχυρα που δίνουν οι τράπεζες που λαμβάνουν αυτήν τη χρηματοδότηση.

Η μεγάλη διαφορά στην Ιρλανδία είναι το μέγεθος των ποσών που έχουν διατεθεί στις τράπεζες και το γεγονός πως βεβαιωμένα τα χρήματα αυτά δεν προέρχονται από δανεισμό της κεντρικής τράπεζάς της από την EKT.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι η χρηματοδότηση τραπεζών από την κεντρική τράπεζα της χώρας ανέρχεται πλέον σε περίπου 50 δισ. ευρώ, ποσό που αντιπροσωπεύει περίπου το… 30% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος της χώρας και το 25% των συνολικών στοιχείων ενεργητικού της κεντρικής της τράπεζας.

Μάλιστα, η απάντηση εκπροσώπου της Eυρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προς τους δημοσιογράφους της ιρλανδικής «Independent» ότι η ΕΚΤ δεν έχει δανείσει την κεντρική τράπεζα της χώρας ώστε αυτή να δανείσει τα τραπεζικά ιδρύματα και πως παρ’ όλα αυτά έχει γνώση της πρακτικής οδηγεί αναλυτές στο συμπέρασμα (με δεδομένο το μέγεθος του ποσού) ότι η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας δημιουργεί ηλεκτρονικές καταθέσεις overnight, που εν συνεχεία χρησιμοποιούνται ως αποθεματικές καταθέσεις των τραπεζών.

Κι αυτό γιατί θα ήταν δύσκολο το ποσό αυτό να έχει προέλθει από ρευστοποίηση στοιχείων του ενεργητικού της Κεντρικής Τράπεζας της Ιρλανδίας.

Έτσι έχουμε δημιουργία χρήματος πέρα από την κλασική μέθοδο της εκτύπωσης χαρτονομισμάτων ή τη χύτευση νομισμάτων, όπως αναφέρει η Citigroup σε εκτενή έκθεσή της για τα προγράμματα ELA αλλά και για την επικίνδυνη περίπτωση της Ιρλανδίας (σημείωση: δείτε ολόκληρη την έκθεση της Citi στη δεξιά στήλη «Συνοδευτικό Υλικό»).

To άλλο σκέλος που απασχολεί τους αναλυτές είναι η ποιότητα των ενεχύρων που μπορεί να δίνουν οι ιρλανδικές τράπεζες, καθώς είναι προφανές ότι πρόκειται για ενέχυρα που δεν τα δέχεται (ούτε με τις υποβαθμισμένες απαιτήσεις που πλέον έχει) η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ενώ θεωρείται ότι το συγκεκριμένο ELA είναι η έσχατη λύση για την επιβίωση των ιρλανδικών τραπεζών και προφανώς δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστον γιατί θα προκαλέσει αντιδράσεις από άλλες χώρες, οι οποίες θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο για τις δικές τους τράπεζες!

Άλλο δημοσίευμα του «Irish Independent» επικαλείται τα στοιχεία Δεκεμβρίου της Κεντρικής Τράπεζας της Ιρλανδίας, τα οποία δείχνουν πως «ενώ μειώθηκε το ποσό που οι ιρλανδικές τράπεζες δανείστηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατά 4,4 δισ. ευρώ, στα 132 δισ. ευρώ, τον τελευταίο μήνα του 2010, παράλληλα αυξήθηκε αυτό που δανείστηκαν από την Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας κατά 6,4 δισ. ευρώ, στα 51 δισ. ευρώ». Αυτό φέρεται πως είναι και το ύψος των χρημάτων που έχει τυπώσει η κεντρική τράπεζα της χώρας.

Το δημοσίευμα συνεχίζει: «Με την ΕΚΤ να επιβεβαιώνει ότι η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας δημιουργεί αυτά τα κεφάλαια, τα οποία δεν δανείζεται από την ΕΚΤ, αυτό που συμβαίνει είναι ότι η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας ουσιαστικά τυπώνει χρήμα» προκειμένου να αντιμετωπίσει το κύμα φυγής καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημά της».

Αυτή η τυπικά νόμιμη διαδικασία, πάντως, έχει προκαλέσει αρκετά αρνητικά σχόλια στην blogοσφαιρα και ο Mike «Mish» Shedlock, σύμβουλος επενδύσεων της Sitka Pacific Capital και με ιδιαίτερη επιρροή στην Ιρλανδία, κάνει λόγο για εκτύπωση… πλαστού χρήματος.

Το μείζον ερώτημα είναι η στάση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία, σημειωτέον, διατυμπανίζει τον τελευταίο καιρό -διά στόματος του επικεφαλής της Jean-Claude Trichet- ότι δεν μπορεί να σηκώνει μόνη της το βάρος της στήριξης των κρατικών ομολόγων των υπερχρεωμένων χωρών.

Πώς γίνεται, όμως, νομότυπη αυτή η δημιουργία χρήματος και η στήριξη τραπεζικών ιδρυμάτων χωρίς ανάμιξη της ΕΚΤ και του ευρωσυστήματος;

Το blog των «F.T.» Alphaville δίνει ορισμένες διευκρινιστικές λεπτομέρειες. Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 123 της Συνθήκης της Λισαβόνας και με άλλες ρυθμίσεις, η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας, όπως και η κεντρική τράπεζα κάθε μέλους της ευρωζώνης, έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί μηχανισμούς παροχής ρευστότητας, τους ELA, αρκεί να μην αγοράζει απευθείας ομόλογα από την κυβέρνηση ή από κρατικές οντότητες. Στα πιστωτικά ιδρύματα που δικαιούνται τέτοια στήριξη δύνανται να περιληφθούν ακόμη και εκείνα που ελέγχονται από το Δημόσιο.

Εκπρόσωπος της ΕΚΤ δεν διέψευσε προ ημερών το δημοσίευμα της «Independent» και δήλωσε ότι η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας δανείζει στις τράπεζες και δεν δανείζεται ρευστό από την ΕΚΤ για να χρηματοδοτήσει τις κινήσεις αυτές.

Ο εκπρόσωπος της ΕΚΤ δήλωσε ευθαρσώς ότι η ιρλανδική τράπεζα έχει δικαίωμα να δημιουργεί ρευστότητα χωρίς ανάμιξη της ΕΚΤ και εκτός του ευρωσυστήματος, εάν το κρίνει απαραίτητο.

Αρκεί να έχει προηγουμένως ενημερώσει την ΕΚΤ.

Όπως αναφέραμε, στην περίπτωση της Ιρλανδίας το θέμα έχει πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις λόγω του μεγέθους του ποσού, σε σχέση με τα κεφάλαια της Κεντρικής Τράπεζας της Ιρλανδίας, που είναι περίπου 1,2 δισ. ευρώ, δηλαδή… 40 φορές μικρότερα από το ποσό του δανεισμού της προς τις ιρλανδικές τράπεζες.

Αναλυτές επισημαίνουν ότι με βάση τη χαμηλή ποιότητα των ενεχύρων που πρέπει να έχουν δώσει οι τράπεζες στην κεντρική τράπεζα της χώρας, είναι εύλογο ότι θα πρέπει να υπάρχει και κάποια κρατική εγγύηση γι’ αυτά τα δάνεια από το ιρλανδικό δημόσιο, το οποίο όμως, με τη σειρά του, έχει πολύ σημαντικά προβλήματα γι’ αυτό και υποχρεώθηκε να λάβει βοήθεια από το ΔΝΤ και την Ευρώπη.

Κατά συνέπεια -όπως επισημαίνεται και στη σχετική έκθεση της Citigroup-, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο τα δάνεια αυτά να κληθεί να τα πληρώσει η ευρωζώνη μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

***Η έκθεση της Citigroup δημοσιεύεται στη δεξιά στήλη «Συνοδευτικό Υλικό».

(2)

Μάλλον αυτό που κάνει η ιρλανδική κεντρική τράπεζα (σε συνεννόηση με την ΕΚΤ) είναι όχι να τυπώνει κατευθείαν χρήμα αλλά να ανοίγει πιστώσεις η ίδια (δηλ. να δημιουργεί πιστωτικό χρήμα το οποίο φυσικά οι τράπεζες μπορούν να εξαργυρώσουν). Αυτό για να αναπληρώσει την μείωση των πόρων από την ΕΚΤ.

Το άρθρο ακολουθεί.

Central Bank steps up its cash support to Irish banks financed by institution printing own money

Emergency loan programme of €51bn is

http://www.independent.ie/business/irish/central-bank-steps-up-its-cash-support-to-irish-banks-financed-by-institution-printing-own-money-2497212.html

By Donal O’Donovan

Saturday January 15 2011

EMERGENCY lending from the ECB to banks in Ireland fell in December, the first decline since January 2010, but only because the Irish Central Bank stepped up its help to banks.

The Irish Independent learnt last night that the Central Bank of Ireland is financing €51bn of an emergency loan programme by printing its own money.

ECB lending to banks in Ireland fell from €136.4bn in November to €132bn at the end of December, according to the figures released by the Irish Central Bank yesterday.

At the same time, the bank increased its emergency lending by €6.4bn, bringing the total it is owed to €51bn.

The latest data does show a levelling off in demand for the loans. Emergency lending to banks shot up €16bn in November, but overall demand for the loans only increased by €2bn in December when ECB and Irish Central Bank figures are combined.

However, the figures also provide the latest evidence that responsibility for funding Ireland’s broken banks is being pushed increasingly back on to Irish taxpayers. The loans are recorded by the Irish Central Bank under the heading «other assets».

A spokesman for the ECB said the Irish Central Bank is itself creating the money it is lending to banks, not borrowing cash from the ECB to fund the payments. The ECB spokesman said the Irish Central Bank can create its own funds if it deems it appropriate, as long as the ECB is notified.

News that money is being created in Ireland will feed fears already voiced this week by ECB president Jean-Claude Trichet that inflation is a potential concern for the eurozone.

However, a source at the ECB said the European bank is comfortable that the amounts involved are small enough not to be systemically significant. The ECB has been lending money to banks in Ireland at just 1pc, as long as the banks can put up acceptable collateral.

The volume of those loans surged from €95bn in August 2010 to €136.4bn in November, as Irish banks repaid their bondholders without being able to refinance in the private sector. The ECB loans prevented banks that could not raise funds from the private sector running out of cash after repaying their own lenders and meeting deposit withdrawals.

December’s fall in ECB lending was the first decline since January 2010. The ECB total includes loans to Irish banks and banks operating out of the IFSC.

Around 66pc of the ECB loans have been made to domestic Irish banks, according to Michael Cummins of Glas Securities. The ECB is known to be keen to wean Irish banks off its loans, but the increase in lending from closer to home shows banks are still not able to access funds in the private sector.

Disruption

The data released by the Central Bank of Ireland included details of a €12.3bn «fine-tuning operation» by the bank. The data suggests the €12.3bn has been loaned out by the bank on a short-term basis.

It was the first time any such transaction has been recorded over the December period since 2003. A spokesman for the Central Bank said the transaction had been flagged by the ECB in September.

He said the ECB said it would carry out three «fine-tuning operations», including one on December 23. These operations are aimed at smoothing out any disruption that might occur when the ECB’s regular six-month and 12-month lending deals with banks end and have to be refinanced.

People in the market said the large scale of the latest «fine tuning» is likely to be down to the difficulty of rolling over large amounts of debt over Christmas.

– Donal O’Donovan

Irish Independent

Άρθρο σε Sofokleous10 σχετικά με το Βόρειο διευθυντήριο της ΕΕ

Μυστικά σχέδια χρεοκοπίας από την Ομάδα των Έξι

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2011-01-20-23-39-24-2011012032684/

Παρασκευή, 21 Ιανουάριος 2011

Μια νέα ομαδοποίηση κρατών στην ευρωζώνη, η Ομάδα των Έξι που διατηρούν το αξιοζήλευτο «τριπλό Α» στην πιστοληπτική τους αξιολόγηση (Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδία, Φινλανδία, Λουξεμβούργο) προκαλεί έντονες ανησυχίες στις πρωτεύουσες των υπερχρεωμένων χωρών, με πρώτη την Αθήνα, καθώς υπάρχουν πλέον σοβαρές ενδείξεις, ότι προχωρούν σε μυστικό σχεδιασμό για ελεγχόμενες χρεοκοπίες των αφερέγγυων κρατών μελών.

Μια πρώτη, αλλά σαφής ένδειξη αυτής της «ύποπτης» κινητικότητας ήταν η ξεχωριστή συνάντηση που είχαν πριν από την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup στις Βρυξέλλες οι υπουργοί Οικονομικών του… G6. Όπως αναφέρουν κυβερνητικά στελέχη στην Αθήνα, στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης που ακολούθησε φάνηκε καθαρότερα από ποτέ ο συντονισμός του… νεοσύστατου G6, που με κοινή γραμμή μπλοκάρισαν τη λήψη αποφάσεων για την «τελική λύση» στην κρίση χρέους και μετέθεσαν τις συζητήσεις τον Μάρτιο.

Αμέσως μετά τη σύνοδο αυτή -και με τις αποφάσεις για ενίσχυση των κεφαλαίων και των λειτουργιών του Ευρωπαϊκού Ταμείου Οικονομικής Σταθερότητας να έχουν μπλοκαριστεί- δεν θεωρείται τυχαίο ότι άρχισαν καταιγιστικές «διαρροές» στα διεθνή μέσα, περί των σχεδίων ελεγχόμενης χρεοκοπίας της Ελλάδας, που επεξεργάζονται οι τεχνοκράτες του Βερολίνου. Παρά τις διαψεύσεις από Γερμανούς αξιωματούχους, που εντάσσονται στο πλαίσιο της διπλωματικής ρουτίνας και δεν πρέπει να λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη, ακολούθησαν οι δηλώσεις του νέου οικονομικού συμβούλου της Μέρκελ, Λαρς Φελντ, σε τρεις γερμανικές εφημερίδες.

Ο Φελντ ανέφερε ξεκάθαρα, ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει μόνη της, ότι θα χρειασθεί κάποιου είδους αναδιάρθρωση του χρέους και ότι η Γερμανία θα πρέπει να μετρήσει προσεκτικά τα κόστη και τους κινδύνους από τη διάσωση των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης, καθώς μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο το σχέδιο του Βερολίνου για μείωση του διαρθρωτικού ελλείμματος κοντά στο μηδέν μέχρι το 2016 και ήδη αυξάνεται το κόστος δανεισμού της χώρας.

Καθώς πλησιάζει η κρίσιμη διπλωματική αναμέτρηση του Μαρτίου, αρχίζει όλο και περισσότερο να αποκαλύπτεται η κοινή γραμμή του G6, που μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη για τα ελληνικά συμφέροντα, ανατρέποντας πλήρως τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης να αποφύγει την αναδιάρθρωση χρέους, με το σκληρό «πακέτο» μέτρων τριετούς διάρκειας του μνημονίου. Αντίθετα, η γραμμή του G6 οδηγεί σε λιτότητα χωρίς ημερομηνία λήξης, αλλά και σε ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας!

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι χώρες που με την υψηλή πιστοληπτική τους αξιολόγηση στηρίζουν τα προγράμματα διάσωσης των υπερχρεωμένων και ουσιαστικά καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό της κρίσης χρέους (έχοντας, βέβαια, αποσπάσει και τα μεγαλύτερα οφέλη από τη νομισματική ένωση), θα επιχειρήσουν ως το τέλος Μαρτίου να επιβάλλουν τη δική τους «συνταγή» εξόδου από την κρίση, αναπόσπαστο στοιχείο της οποίας θα είναι οι αναδιαρθρώσεις χρέους, με πρώτη υποψήφια την Ελλάδα.

Οι χώρες του νεόκοπου G6 φοβούνται, ότι αν δώσουν τώρα την έγκριση αύξησης (ακόμη και διπλασιασμού) των κονδυλίων που θα έχει στη διάθεσή του το EFSF για διασώσεις, χρηματοδοτική στήριξη χωρών και αγορές ομολόγων για «εκλογίκευση» των spread, θα καταλήξουν να χρηματοδοτούν με τις δικές τους εγγυήσεις χώρες που θα είναι αδύνατο στην πορεία να εξυπηρετήσουν ομαλά τα χρέη τους και θα οδηγηθούν σε κάποιας μορφής χρεοκοπία, μεταφέροντας τα βάρη στους πλούσιους της ευρωζώνης.

Αν βρισκόταν μόνο η Ελλάδα σε κίνδυνο χρεοκοπίας, ίσως τα πράγματα να ήταν ευκολότερα για το G6, αφού πρόκειται για μια μικρή χώρα, με χρέη που θα μπορούσαν να απορροφηθούν από τις πλουσιότερες χωρίς σοβαρούς κραδασμούς. Όμως, οι μελλοντικές διασώσεις και στηρίξεις μπορεί να χρειασθούν ακόμη και μεγάλες οικονομίες, όπως η ισπανική, και το G6 δεν φαίνεται διατεθειμένο να «βάλει πλάτη» για τόσο μεγάλα ποσά χρεών, χωρίς πρώτα να επιβάλει τους όρους του.

Σε αυτό το πλαίσιο, το τελευταίο σενάριο που κυκλοφορεί έντονα στους τραπεζικούς κύκλους, στο οποίο είχε αναφερθεί έμμεσα και ο κεντρικός τραπεζίτης της Αυστρίας, Νοβότνι, είναι να επιταχυνθεί από τον Μάρτιο η μετάβαση από τον προσωρινό μηχανισμό του EFSF στο μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, που επρόκειτο να λειτουργήσει από το 2013 και η λειτουργία του έχει συνδεθεί με τις γερμανικές ιδέες για ελεγχόμενες χρεοκοπίες.

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, οι χώρες του G6 θα συναινέσουν στην παροχή εγγυήσεων δανεισμού μεγάλου ύψους, ώστε το «ταμείο» του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας να αποκτήσει επαρκή κεφάλαια ακόμη και για διασώσεις μεγάλων οικονομιών, αλλά ταυτόχρονα θα ζητήσουν «ανταλλάγματα» σε δύο πεδία:

1.      Στην καθιέρωση αυστηρότατων κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας, που θα οδηγούν ουσιαστικά στην κατάργηση των δυνατοτήτων άσκησης εθνικής δημοσιονομικής πολιτικής και στην επιβολή μακροχρόνιων και σκληρών προγραμμάτων λιτότητας στους «απείθαρχους».

2.      Στην άμεση ενεργοποίηση του μηχανισμού ελεγχόμενων χρεοκοπιών, ώστε να αναδιαρθρωθούν πολύ γρήγορα τα χρέη όσων προβληματικών χωρών ενισχύονται από το μηχανισμό στήριξης και να μην υποχρεώνεται αυτός να χρηματοδοτεί χώρες που αργότερα θα χρεοκοπήσουν. Αυτό σημαίνει, ότι αντί να προχωρήσουν το 2013 τα αυστηρά τεστ φερεγγυότητας από την Κομισιόν και το ΔΝΤ, με βάση τα οποία θα κρίνεται ποιες χώρες θα προχωρούν σε αναδιάρθρωση χρέους, αυτό θα πρέπει να γίνει πολύ νωρίτερα, ίσως και μέσα στο 2012.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν δεν προχωρήσει αυτό το «προωθημένο» σενάριο «τελικής λύσης», γεγονός είναι ότι ο εμφανής πλέον συντονισμός των ισχυρότερων οικονομικά χωρών της ευρωζώνης και η διάθεσή τους να περιορίσουν όσο γίνεται το λογαριασμό που θα πρέπει να πληρώσουν για τη διάσωση του ευρώ οδηγεί σε μια διαπραγμάτευση τον Μάρτιο, που δεν θα φέρει «εύκολες» λύσεις για τις υπερχρεωμένες χώρες, με πρώτη την Ελλάδα. Η έξοδος από την κρίση χρέους θα είναι μια αργή και επώδυνη διαδικασία και είναι πλέον πολύ πιθανό ότι σε κάποιο στάδιο θα περιλαμβάνει μια «κεραυνοβόλα επιχείρηση» αναδιάρθρωσης χρέους, δηλαδή ακριβώς αυτό που η κυβέρνηση πασχίζει να αποφύγει μέσω της εφαρμογής του μνημονίου…

Άρθρο στο ΠΑΡΟΝ με τίτλο «Γαλάζια» διαπλοκή οργιάζει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας!

ΠΑΡΟΝ, 05/03/2006

«Γαλάζια» διαπλοκή οργιάζει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας!

Ο ρόλος του αντιπρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη με τους… συντρόφους του στην ΟΝΝΕΔ

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=7413&colid=&catid=33&dt=2006-03-05%200:0:0&page=2&mode=1&page=1&mode=1&page=2&mode=1&page=3&mode=1&page=1&mode=1

Δεν ζουν και βασιλεύουν, εις υγείαν του… Μπαϊρακτάρη (που τελικά ήταν ο κερδισμένος του θυμού του πρωθυπουργού), μόνο οι «νταβατζήδες». Δυστυχώς η διαπλοκή οργιάζει και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ), ανάμεσα σε φοιτητές και καθηγητές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν συμβαίνει το ίδιο και σ’ άλλα Πανεπιστήμια και Ανώτατα Ιδρύματα της χώρας.

Και συνεργάτης του Βαληνάκη μπλεγμένος…

Πρόσφατα στο «Έθνος» της Κυριακής δημοσιεύτηκαν υπό τον τίτλο «Τα παραμάγαζα των γαλάζιων παιδιών» στοιχεία των καταστατικών των παρακάτω μη κερδοσκοπικών εταιρειών:

1. ΟΝΝΕΔ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (μεταξύ των μελών του Δ.Σ. είναι και οι φοιτητές του ΠΑΜΑΚ, Εγγλέζος Πέτρος, Λαμπριανίδου Χρυσούλα, Πεζίκογλου Ευτύχης, Παπαμιμίκος Ανδρέας).

2. ΝΕΑΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (Η… αναβάπτιση της ΟΝΝΕΔ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) (μεταξύ των μελών του Δ.Σ. είναι και οι φοιτητές του ΠΑΜΑΚ, Εγγλέζος Πέτρος, Λαμπριανίδου Χρυσούλα, Πεζήκογλου Ευτύχης, Παπαμιμίκος Ανδρέας).

3. BALKAN A.I.D. (Θυγατρική 1) (μεταξύ των μελών του Δ.Σ. είναι και ο φοιτητής του ΠΑΜΑΚ Παπαμιμίκος Ανδρέας).

4. Πρωτοβουλία για την ΝΕΑΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ (Θυγατρική 2) (μεταξύ των μελών του Δ.Σ. είναι και οι φοιτητές του ΠΑΜΑΚ Εγγλέζος Πέτρος, Μιχαλιέρης Αθανάσιος).

5. Δίκτυο πρωτοβουλίας για τη Δημοκρατία στα ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ), (Θυγατρική 3).

Περιέργως, η εφημερίδα δεν ανέφερε τα μέλη του Δ.Σ. της τρίτης θυγατρικής της ΟΝΝΕΔ (ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ). Γιατί; Μήπως επειδή το πρώτο όνομα είναι του Αναπληρωτή Καθηγητή και Αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Ηλία Κουσκουβέλη, ή μήπως επειδή το τρίτο όνομα είναι του Κουκουρδίνου Δημήτριου, συνεργάτη του υφυπουργού κ. Βαληνάκη;

Ερώτημα πρώτο: Επιτρέπεται σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο πλαίσιο για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στον Αντιπρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη να είναι μέλος του Δ.Σ. εταιρείας;

Ερώτημα δεύτερο: Δήλωσε σύμφωνα με τον νόμο περί πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ο Αντιπρύτανης Ηλίας Κουσκουβέλης ότι είναι μέλος του Δ.Σ. εταιρείας, όπως είναι υποχρεωμένοι να δηλώνουν όλοι οι καθηγητές; Σε παρόμοια περίπτωση ψευδούς δηλώσεως παύτηκαν καθηγητές του ΠΑΜΑΚ.

Ερώτημα τρίτο: Ποια κριτήρια εφάρμοσε ο Αντιπρύτανης Ηλίας Κουσκουβέλης για να εισαγάγει τους Παπαμιμίκο Ανδρέα και Λαμπριανίδου Χρυσούλα, δηλαδή τους συντρόφους του στην ΟΝΝΕΔ Α.Ε., στο μεταπτυχιακό του Τμήματός του των Διεθνών Σπουδών; Μήπως είναι διαπλοκή με ανταλλάγματα;

Ερώτημα τέταρτο: Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον Αντιπρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη να σπαταλήσει χιλιάδες ευρώ του Δημοσίου για να τυπώσει 100.000 αντίτυπα του φυλλαδίου της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης για το συνέδριό της; Θα μας πείτε ότι αφού ο Αντιπρύτανης Ηλίας Κουσκουβέλης ήταν μέλος του Δ.Σ. της ΟΝΝΕΔ Α.Ε. και ο… σύντροφος Παπαμιμίκος Ανδρέας ήταν πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης τι θα έπρεπε να περιμέναμε; Μήπως είναι διαπλοκή με ανταλλάγματα;

Μήπως πρέπει να ερωτηθεί η υπάλληλος του φωτοτυπικού κ. Κική, η οποία αρχικά αρνήθηκε να κάνει τις φωτοτυπίες; Την υπόθεση αυτή κατήγγειλε στη Σύγκλητο ο καθηγητής Αναστάσιος Κάτος.

Ερώτημα πέμπτο: Πόσο ηθικό είναι οι σύντροφοι του Αντιπρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη στην ΟΝΝΕΔ Α.Ε.(!) να συμμετέχουν στην εκλογή του που έγινε τελευταία, από Αναπληρωτής Καθηγητής σε Καθηγητή; Μήπως έτσι εξηγείται η καταγγελία της παράταξης ΠΣΚ ότι ο Ανδρέας Παπαμιμίκος μετέφερε λίστα 30 φοιτητών για να τους περάσει στις εξετάσεις καθηγητής προσκείμενος στην ΟΝΝΕΔ Α.Ε.; Μήπως είναι διαπλοκή με ανταλλάγματα;

Ερώτημα έκτο: Μήπως αποτελεί παράβαση καθήκοντος για τον Πρύτανη Κωνσταντίνο Βελέντζα και τον Αντιπρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη να συμμετέχουν σε παρασυναγωγή με τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης Ανδρέα Παπαμιμίκο με σκοπό να μην κάνουν τη μετακίνηση του καθηγητή Λόη Λαμπριανίδη από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών;

Ο καθηγητής Λόης Λαμπριανίδης, ο καθηγητής του Οικονομικού Τμήματος Στέλιος Κατρανίδης και ο έτερος αντιπρύτανης, Κωνσταντίνος Μαργαρίτης, τι λένε; Μήπως πρέπει να ζητηθούν τα έγγραφα που κατά καιρούς έστειλε στην Πανεπιστημιακή Κοινότητα ο Λόης Λαμπριανίδης. Το θέμα πάντως αυτό συζητήθηκε και στη Σύγκλητο του ΠΑΜΑΚ.

Ερώτημα έβδομο: Γιατί η Λαμπριανίδου Χρυσούλα… συντρόφισσα στην ΟΝΝΕΔ Α.Ε. του αντιπρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη, κατά παράβαση των νόμων δεν στέλνει εκπροσώπους των μεταπτυχιακών φοιτητών στη Γ.Σ. του Τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του ΠΑΜΑΚ; Μήπως φοβάται ότι έτσι θα αποκτήσει προβάδισμα ο πρόεδρος του Τμήματος καθηγητής Αναστάσιος Κάτος στις επερχόμενος πρυτανικές εκλογές έναντι του Ηλία Κουσκουβέλη;

Ερώτημα όγδοο: Πώς είναι δυνατόν να συμμετέχουν στο Πρυτανικό Συμβούλιο του ΠΑΜΑΚ ο αντιπρύτανης Ηλίας Κουσκουβέλης και ο… σύντροφός του στην ΟΝΝΕΔ Α.Ε. φοιτητής Ευτύχης Πεζήκογλου και να παίρνουν παράνομες αποφάσεις που να αφορούν τους ίδιους;

Ερώτημα ένατο: Γιατί επιτρέπει ο αντιπρύτανης Ηλίας Κουσκουβέλης στον… σύντροφό του στην ΟΝΝΕΔ Α.Ε. Ανδρέα Παπαμιμίκο να κάνει κάθε λίγο και λιγάκι εκδηλώσεις στο ΠΑΜΑΚ που του αποφέρουν κάθε φορά γύρω στα 30.000 ευρώ, με αποδείξεις που δεν είναι θεωρημένες από την εφορία;

Το φαινόμενο αυτό της διαπλοκής και φοροδιαφυγής το κατήγγειλε στη Σύγκλητο ο καθηγητής Γεώργιος Στεφανίδης.

Και πλαστογραφίες

Σύμφωνα με τον Νόμο Πλαίσιο (άρθρο 79 Ν1566/85) «Η ανάδειξη των εκπροσώπων των φοιτητών στα πανεπιστημιακά όργανα γίνεται με ετήσια θητεία από τον φοιτητικό σύλλογο κάθε τμήματος, ο οποίος λειτουργεί κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού είτε ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου είτε μέχρι την έγκριση του καταστατικού ως ένωση προσώπων». Δυστυχώς όμως ο νόμος αυτός δεν εφαρμόζεται στο ΠΑΜΑΚ και διαιωνίζεται η ίδια παράνομη κατάσταση. Αυτό γιατί ο ενιαίος για όλο το ΠΑΜΑΚ Σύλλογος Φοιτητών (που δεν προβλέπεται από τους ισχύοντες νόμους), ο οποίος ελέγχεται από την ΟΝΝΕΔ Α.Ε. (λέγε Παπαμιμίκος, Κουσκουβέλης), παρεμποδίζει με συνεχείς πλαστογραφίες τη δημιουργία φοιτητικών συλλόγων ανά τμήμα, όπως επιτάσσει ο νόμος και όπως γίνεται σε όλα τα ΑΕΙ της χώρας, πλην του Πειραιά, όπου ο πρώην πρύτανης καθηγητής Βασίλειος Μπένος ξέρει γιατί…

 

Ειδικότερα:

• Από το 2003, ο πάρεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου είπε ότι δεν θα εγκρίνει άλλη δαπάνη του συλλόγου φοιτητών, αν δεν αλλάξει το όνομά του από «Σύλλογος της ΑΒΣΘ» σε «Σύλλογο του ΠΑΜΑΚ».

• Οι φοιτητές συμμορφώθηκαν, έστω και με δύο χρόνια καθυστέρηση, και στις 7/11/2005 κοινοποίησαν στο πανεπιστήμιο ότι άλλαξαν το όνομα του συλλόγου.

Πλαστογραφία πρώτη: Ο ενιαίος σύλλογος φοιτητών έστειλε εκπροσώπους στη ΓΣ του τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής στις 16/9/2005. Το έγγραφό τους φέρει τον τίτλο «Σύλλογος Φοιτητών Παν. Μακεδονίας» και σφραγίδα «Σύλλογος Φοιτητών Παν. Μακεδονίας», ενώ ο σύλλογος αυτός ιδρύθηκε δύο μήνες αργότερα! Αυτά καταγγέλθηκαν στην Πρυτανεία του ΠΑΜΑΚ καθώς και στο ΥΠΕΠΘ από τον πρόεδρο του Τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής καθηγητή Αναστάσιο Κάτο.

Πλαστογραφία δεύτερη: Ομάδα φοιτητών ελεγχόμενη από την ΟΝΝΕΔ Α.Ε. προχώρησε στην ίδρυση συλλόγου φοιτητών στο τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής. Ορισμένοι όμως από τους φοιτητές που φέρονται ως ιδρυτικά του μέλη κατέθεσαν υπεύθυνες δηλώσεις ότι ουδέποτε υπέγραψαν για τη δημιουργία τέτοιου συλλόγου! Αυτά καταγγέλθηκαν στην Πρυτανεία του ΠΑΜΑΚ καθώς και στο ΥΠΕΠΘ από τον Πρόεδρο του Τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής καθηγητή Αναστάσιο Κάτο.

Πλαστογραφία τρίτη: Ο πρώην φοιτητής Δεμερδεσλής Αλέξης (μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) υπογράφει ως πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών, ενώ αυτός έχει αποφοιτήσει από το ΠΑΜΑΚ και δεν αποτελεί πλέον φοιτητή του ΠΑΜΑΚ. Και αυτό το γνωρίζει η Πρυτανεία, αφού ο αντιπρύτανης Ηλίας Κουσκουβέλης τον όρκισε!

Παρανομία τέταρτη: Ενώ έχει ιδρυθεί Σύλλογος Φοιτητών στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής από τον Σεπτέμβριο του 2005, το ιδρυτικό μέλος του συλλόγου αυτού, φοιτητής Ιορδάνης Παρδάλης (μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) με εντολή της ΟΝΝΕΔ Α.Ε. (δηλαδή του Ανδρέα Παπαμιμίκου) ισχυρίζεται στη ΓΣ ότι ουδέποτε έγιναν διαδικασίες για την ίδρυσή του και δεν υπάρχει ο σύλλογος αυτός, αλλά ταυτόχρονα καταθέτει αίτηση ανακοπής στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης για να παρεμποδίσει την ίδρυση άλλου συλλόγου στο τμήμα, με το σκεπτικό ότι υπάρχει ήδη σύλλογος στο τμήμα! (Τα πρακτικά της ΓΣ είναι αρκετά εύγλωττα…).

Παρανομία πέμπτη: Ενώ ο νόμος είναι σαφής και λέει ότι οι εκπρόσωποι των φοιτητών στα όργανα του ΠΑΜΑΚ πρέπει να προτείνονται από τους φοιτητικούς συλλόγους των τμημάτων και όχι από πιθανούς ενιαίους συλλόγους, ο νομικός σύμβουλος της Πρυτανείας Στέλιος Κίκας γνωμοδοτεί ότι πρέπει να γίνουν αποδεκτοί οι εκπρόσωποι του ενιαίου συλλόγου, αποφεύγοντας στη γνωμοδότησή του όμως να αναφερθεί σε ημερομηνίες, γιατί προφανώς γνωρίζει ότι έχουν γίνει πλαστογραφίες. Αυτά καταγγέλθηκαν στην Πρυτανεία του ΠΑΜΑΚ καθώς και στο ΥΠΕΠΘ από τον πρόεδρο του Τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής καθηγητή Αναστάσιο Κάτο.

Παρανομία έκτη: Ο αντιπρύτανης Ηλίας Κουσκουβέλης αποδέχεται στο Πρυτανικό Συμβούλιο τη γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου, ότι δηλαδή οι εκπρόσωποι των φοιτητών θα πρέπει να προτείνονται από τον ενιαίο σύλλογο, ενώ ο νόμος λέει ότι προτείνονται από τους συλλόγους των τμημάτων, γιατί ο ίδιος εκλέχτηκε πρόσφατα καθηγητής παράνομα με τον ενιαίο σύλλογο και όχι νόμιμα με τον σύλλογο του τμήματός του. Δηλαδή, μια αποδοχή του νόμιμου θα καθιστούσε την εκλογή του άκυρη! Διαπλοκή για προσωπικό όφελος!

Παρανομία έβδομη: Ο φοιτητής Ευτύχης Πεζήκογλου και σύντροφος του αντιπρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη στην ΟΝΝΕΔ Α.Ε. αποδέχεται στο Πρυτανικό Συμβούλιο τη γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου, ότι δηλαδή οι εκπρόσωποι των φοιτητών θα πρέπει να προτείνονται από τον ενιαίο σύλλογο, ενώ ο νόμος λέει ότι προτείνονται από τους συλλόγους των τμημάτων, γιατί ο ίδιος είναι μέλος του ενιαίου συλλόγου. Δηλαδή, μια αποδοχή του νόμιμου θα καθιστούσε τον ενιαίο σύλλογο παράνομο! Διαπλοκή για προσωπικό όφελος.

Παρανομία όγδοη: Πράξεις του Τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής αναφερόμενες σε προκήρυξη θέσεων μελών ΔΕΠ, αφού υπέστησαν το σχετικό έλεγχο νομιμότητας στο ΥΠΕΠΘ, υπογράφτηκαν από την Υπουργό Μαριέττα Γιαννάκου και δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ, προκηρύχθηκαν στον ημερήσιο Τύπο. Και όμως, η κομματική διαπλοκή μεταξύ του Αντιπρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη κατέληξε στο να ανακληθούν οι προκηρύξεις αυτές, επειδή τα αντίστοιχα στις θέσεις μέλη ΔΕΠ δεν είναι ψηφοφόροι του Αντιπρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη. Πού ακούστηκε δημοσιευμένες πράξεις της Υπουργού στο ΦΕΚ να ανακαλούνται με κομματική παρέμβαση; Ο αντιπρύτανης Ηλίας Κουσκουβέλης έστειλε έγγραφο στον γενικό γραμματέα του ΥΠΕΠΘ ότι δήθεν το τμήμα εφαρμοσμένης Πληροφορικής δεν κάλεσε τους εκπροσώπους των φοιτητών στις Γενικές Συνελεύσεις, οπότε οι πράξεις του τμήματος είναι άκυρες. Είναι ντροπή για έναν αντιπρύτανη να ψεύδεται τόσο χυδαία και μάλιστα εγγράφως. Το Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής κάλεσε τους φοιτητές του όπως ορίζει ο Νόμος.

Γιατί όμως γίνονται όλα αυτά; Γιατί τόση και χυδαία διαπλοκή σε ένα Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα; Η απάντηση είναι απλή. Γιατί μέσω της ΟΝΝΕΔ Α.Ε., δηλαδή μέσω των συντρόφων Ηλία Κουσκουβέλη και Ανδρέα Παπαμιμίκου, παίζονται στο ΠΑΜΑΚ οι επερχόμενες πρυτανικές εκλογές, οι προεδρικές εκλογές, οι κρίσεις των μελών ΔΕΠ, τα ευρωπαϊκά προγράμματα, και τέλος τα λεφτά! Γιατί, αν εφαρμοστεί ο Νόμος, δηλαδή αν οι εκπρόσωποι των φοιτητών εκλέγονται από τους συλλόγους των τμημάτων και όχι από τον ενιαίο σύλλογο, οι κ. Κουσκουβέλης και Παπαμιμίκος θα πάνε στα σπίτια τους. Γνωρίζει την διαπλοκή αυτή η κ. Υπουργός Παιδείας;

 

Το μόνο παρήγορο γεγονός και ελπίδα ότι το ΠΑΜΑΚ θα επιστρέψει στο υψηλό ακαδημαϊκό επίπεδο που του αρμόζει είναι ότι στις 22.2.2006 η Γενική Συνέλευση των μελών ΔΕΠ του ΠΑΜΑΚ πήρε ομόφωνα απόφαση να επιβάλει τον Νόμο, αναφορικά με την εκπροσώπηση των φοιτητών στα πανεπιστημιακά όργανα.

Άρθρο του Γ.Αγγέλη με τίτλο «Γιατί επιμένουν οι συζητήσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους»

Γιατί επιμένουν οι συζητήσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους

 

Του Γιάννη Αγγέλη

Οι διαρροές από το τι συζητήθηκε στην συνάντηση του Eurogroup εξακολουθούν να επιμένουν ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους όχι μόνο τέθηκε προς συζήτηση αλλά επιπλέον υπήρξαν προτάσεις για το πως ακριβώς θα μπορούσε να γίνει.

Η πρόταση που συζητήθηκε, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, εμπλέκει το Ταμείο διάσωσης (EFSF) ως διαμεσολαβητή εγγυήσεων προς την Ελλάδα ώστε να χρηματοδοτηθεί με χαμηλού επιτοκίου  δάνεια με τα οποία θα επαναγοράσει με όρους αγοράς, δηλαδή με haircut, τα ομολογιακά δάνεια που ήδη έχουν γίνει με υψηλό επιτόκιο.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η πρόταση δεν έγινε αποδεκτή από τη Γερμανία η οποία επιμένει ότι αυτό θα μπορούσε να συζητηθεί αργότερα στο πλαίσιο της «συνολικής λύσης» η οποία αν και θα περιλαμβάνει την ενίσχυση των κεφαλαίων και του ρόλου του Ταμείου (με τη δυνατότητα να αντικαταστήσει την ΕΚΤ στην αγορά κρατικών ομολόγων) συνοδεύεται από όρους για αλλαγή σε εξαιρετικά αυστηρό επίπεδο των όρων εποπτείας και άσκησης της δημοσιονομικής πολιτικής για τις χώρες που θα καταφεύγουν σ΄ αυτό… Στην πραγματικότητα απαιτεί την απαλλοτρίωση της δημοσιονομικής πολιτικής των χωρών που θα πάρουν βοήθεια από το Ταμείο. Προσφέρεται μάλιστα να συζητήσει το ενδεχόμενο επίσπευσης της λειτουργίας του νέου Μηχανισμού πριν από το 2013.

Όπως υποστήριξαν στο Capital.gr στελέχη της Κομισιόν, η επιμονή της συζήτησης για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους έχει μια πραγματική αιτία και αυτή είναι η αναγνώριση της πραγματικότητας ότι η δραματική δημοσιονομική εξυγίανση αναγκαστικά οδηγεί την οικονομία σε πολύ χαμηλά επίπεδα οικονομικής δραστηριότητας. Και έτσι, αδυναμίας να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες λόγω τόκων και χρεολυσίων πληρωμές του δημόσιου χρέους.
Ήδη το 2011 οι πληρωμές τοκοχρεωλυσίων αγγίζουν το πρωτοφανές ποσό του 25% του ΑΕΠ και η τάση αυτή συνεχίζεται τα επόμενα χρόνια με την οικονομία να δημιουργεί μια σχέση ΑΕΠ και χρέους που πολύ δύσκολα θα μπορεί να εξυπηρετηθεί…

Πηγή:www.capital.gr

Άρθρο του ΕΘΝΟΥΣ με τίτλο «Δικομματική εταιρεία στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας»

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=48920960

Δικομματική εταιρεία στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

«E» 31/12/2010

Ο υφυπουργός Παιδείας Ι. Πανάρετος ζητεί την εξάλειψη των φαινομέ­νων κακο­διοίκησης, πίσω από τα οποία βρίσκονται ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ και «πράσινος φοιτητοπατέρας»

Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκεται το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, αφού έγγραφα του γενικού επιθεωρητή του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιτζή, που κοινοποιήθηκαν στο υπουργείο Παιδείας τους τελευταίους μήνες, θέτουν επί τάπητος μια σειρά από προβλήματα κακοδιοίκησης.

Εγγραφα του Σώματος Επιθεωρητών που κοινοποιήθηκαν στο υπ. Παιδείας επισημαίνουν τα σοβαρά προβλήματα κακοδιοίκησης και διαπλοκής που υπάρχουν στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.   

Εγγραφα του Σώματος Επιθεωρητών που κοινοποιήθηκαν στο υπ. Παιδείας επισημαίνουν τα σοβαρά προβλήματα κακοδιοίκησης και διαπλοκής που υπάρχουν στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. 

Ταυτόχρονα φέρνουν στην επιφάνεια τις καταγγελίες που έχουν διατυπωθεί τα τελευταία χρόνια για ένα σύστημα «γαλάζιας» απόχρωσης, το οποίο βρίσκεται πίσω από αυτήν την κατάσταση, με τον σημερινό πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ και φοιτητή σε μεταπτυχιακό του Πανεπιστημίου Μακεδονίας να το στηρίζει και να το κατευθύνει.

Ο 32χρονος Ανδρέας Παπαμιμίκος που πρωταγωνίστησε επί χρόνια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και ως επικεφαλής της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης, υπήρξε ιδρυτής της περίφημης «ΟΝΝΕΔ ΑΕ», που στήθηκε τον Οκτώβριο του 2004, καθώς και άλλων παρόμοιων εταιρειών, που με τον μανδύα των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων είχαν σκοπό να αποσπάσουν σωρεία επιχορηγήσεων με… αρωγό την τότε κυβέρνηση Καραμανλή, είναι μεταπτυχιακός φοιτητής με αντικείμενο τις… Ευρωπαϊκές Πολιτικές Νεολαίες.

Συμφοιτητές
Το περίεργο είναι ότι το σύστημα αυτό στηρίζεται και από έναν «πράσινο φοιτητοπατέρα», ο οποίος βρίσκεται όλα αυτά τα χρόνια σε αγαστή σύμπνοια με τον Αν. Παπαμιμίκο, με τον οποία είναι μάλιστα συμφοιτητές στο ίδιο μεταπτυχιακό. Κυβερνητικός παράγοντας του ΠΑΣΟΚ μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής» έκανε λόγο για εκφυλισμένο σύστημα κάποιων νεολαίων, που στήνει ακόμη και επιχειρήσεις, το οποίο δεν μπορεί να έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ και πρέπει να διαλυθεί.

Στον προηγούμενο πρύτανη Ηλία Κουσκουβέλη καταλογίζεται ότι στήριξε όλο αυτό το σύστημα, ενώ και ο διάδοχός του Γιάννης Χατζηδημητρίου, που ανέλαβε καθήκοντα από την 1η Σεπτεμβρίου, ακολουθεί τα βήματα του προκατόχου του, αρνούμενος να εφαρμόσει ακόμη και δικαστικές αποφάσεις ή να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις του Σώματος Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (ΣΕΕΔΔ).

Το τελευταίο, ωστόσο, διάστημα ο υφυπουργός Παιδείας Ιωάννης Πανάρετος με μια σειρά από αποφάσεις – έγγραφα δείχνει διατεθειμένος να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο για όσα συμβαίνουν στο «Μακεδονία» εδώ και χρόνια.

Με έγγραφο που έστειλε στις αρχές του μήνα στον πρύτανη Γ. Χατζηδημητρίου, του επισημαίνει ότι καθήκον του ως πειθαρχικού προϊσταμένου του ιδρύματος, είναι η κατά τον νόμο συμμόρφωση με τα πορίσματα του ΣΕΕΔΔ, που αφορούν στη λειτουργία του πανεπιστημίου και την εξάλειψη των φαινομένων κακοδιοίκησης σε αυτό, την ανάκληση παράνομων πράξεων και την αποκατάσταση της νομιμότητας. Επίσης ζητά να ενημερώσει το υπουργείο για τις ενέργειες, στις οποίες προτίθεται να προχωρήσει.

Ομως ο υπουργός δεν περιορίστηκε στο παραπάνω έγγραφο αλλά βάζει ο ίδιος επί τάπητος όσα προκύπτουν από τα πορίσματα του ΣΕΕΔΔ. Ετσι με έγγραφό του στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ζήτησε να ερευνηθεί η καταβολή αποδοχών στον καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Σωτήρη Παπούλκα για το χρονικό διάστημα από 1/4/2005 μέχρι και τις 31/12/2007 γιατί κατά το διάστημα αυτό κατείχε παράλληλα θέση καθηγητή και στο Πανεπιστήμιο του Εσεν της Γερμανίας.

Καταγγελίες
Παράνομοι αποκλεισμοί καθηγητών

Μια σειρά παλιότερες και νεότερες υποθέσεις που έχουν να κάνουν με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας έρχονται στο προσκήνιο. Παράνομοι και μεθοδευμένοι αποκλεισμοί μελών του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) από εκλεκτορικά σώματα, διώξεις μελών του ΔΕΠ, όπως της επίκουρης καθηγήτριας Αικατερίνης Λυρούδη, της λέκτορος Ανίτας Φλώρου, της καθηγήτριας Βίνιας Τσόπελας κ.ά. Οι παραπάνω, ενώ δικαιώθηκαν από τα δικαστήρια, είδαν να μην εφαρμόζονται οι αποφάσεις τόσο από τον πρώην όσο και από τον νυν πρύτανη.

«Ποιος και με ποιες διαδικασίες διοικεί σήμερα το πανεπιστήμιό μας;», ανέφερε παλιότερα σε επιστολή του στη Σύγκλητο γνωστός καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, φωτογραφίζοντας τον σημερινό πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ και καταγγέλλοντας τη διαπλοκή: Μοίρασμα των πακέτων ψήφων στις πρυτανικές εκλογές, επιλογές-χρίσματα για προέδρους τμημάτων, υπαγορεύσεις σε πανεπιστημιακούς για το πώς θα ψηφίσουν, αλλά και πώς θα περάσουν κάποιοι φοιτητές τα μαθήματα, προκλητικό μοίρασμα των πακέτων στην Επιτροπή Ερευνών κ.ά.

Το σύστημα αυτό δεν εφάρμοσε ακόμη και αυτόν το νόμο της κ. Γιαννάκου, κρατώντας ενιαίο τον σύλλογο των φοιτητών για να τον ελέγχει και δεν αναγνωρίζει τους νέους συλλόγους που φτιάχτηκαν στα τμήματα στη Νάουσα και την Εδεσσα.

ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ
Πειθαρχικές διώξεις για την εργολαβία

Με έγγραφο που φέρει ημερομηνία 20/12/2010 ο υφυπουργός Παιδείας Γ. Πανάρετος ζητά από τον πρύτανη, με βάση τα πορίσματα έκθεσης του ΣΕΕΔΔ, να προχωρήσει στην άσκηση πειθαρχικής δίωξης κατά των μελών του προηγούμενου Πρυτανικού Συμβουλίου -του πρώην πρύτανη Ηλ. Κουσκουβέλη, τριών πρώην αντιπρυτάνεων, δύο εκπροσώπων των φοιτητών και της προϊσταμένης της γραμματείας- για υπόθεση που έχει να κάνει με την ανάθεση εργολαβίας για την καθαριότητα.

Αυτό που τους καταλογίζεται είναι ότι προχώρησαν στη σύμβαση παρά τα οριζόμενα στον σχετικό νόμο, δεν συμμορφώθηκαν με την απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ κλπ. Στην απάντησή του ο πρώην πρύτανης κ. Κουσκουβέλης υποστήριξε ότι «όποιος στην Ελλάδα προασπίζει το δημόσιο συμφέρον διώκεται» και ότι με τις εργολαβίες καθαριότητας και φύλαξης το πανεπιστήμιο υπήρξε κερδισμένο.

Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και το Πρυτανικό Συμβούλιο, εκφράζοντας έκπληξη για το αίτημα του υφυπουργού για πειθαρχικές διώξεις, ενώ προστίθεται πως το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας έχει προσφύγει στο ΣτΕ κατά του πορίσματος του ΣΕΕΔΔ και πως το ΣτΕ το έχει δικαιώσει δύο φορές με αποφάσεις του στη διάρκεια της διαδικασίας ανάθεσης των υπηρεσιών καθαριότητας.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΕΛΙΔΗΣ

Μία ενδιαφέρουσα είδηση στον ιρλανδικό Independent: η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας στηρίζει τις τράπεζες ουσιαστικά «τυπώνοντας» χρήμα

Μάλλον αυτό που κάνει η ιρλανδική κεντρική τράπεζα (σε συνεννόηση με την ΕΚΤ) είναι όχι να τυπώνει κατευθείαν χρήμα αλλά να ανοίγει πιστώσεις η ίδια (δηλ. να δημιουργεί πιστωτικό χρήμα το οποίο φυσικά οι τράπεζες μπορούν να εξαργυρώσουν). Αυτό για να αναπληρώσει την μείωση των πόρων από την ΕΚΤ.

Το άρθρο ακολουθεί.

Central Bank steps up its cash support to Irish banks financed by institution printing own money

Emergency loan programme of €51bn is

http://www.independent.ie/business/irish/central-bank-steps-up-its-cash-support-to-irish-banks-financed-by-institution-printing-own-money-2497212.html

By Donal O’Donovan

Saturday January 15 2011

EMERGENCY lending from the ECB to banks in Ireland fell in December, the first decline since January 2010, but only because the Irish Central Bank stepped up its help to banks.

The Irish Independent learnt last night that the Central Bank of Ireland is financing €51bn of an emergency loan programme by printing its own money.

ECB lending to banks in Ireland fell from €136.4bn in November to €132bn at the end of December, according to the figures released by the Irish Central Bank yesterday.

At the same time, the bank increased its emergency lending by €6.4bn, bringing the total it is owed to €51bn.

The latest data does show a levelling off in demand for the loans. Emergency lending to banks shot up €16bn in November, but overall demand for the loans only increased by €2bn in December when ECB and Irish Central Bank figures are combined.

However, the figures also provide the latest evidence that responsibility for funding Ireland’s broken banks is being pushed increasingly back on to Irish taxpayers. The loans are recorded by the Irish Central Bank under the heading «other assets».

A spokesman for the ECB said the Irish Central Bank is itself creating the money it is lending to banks, not borrowing cash from the ECB to fund the payments. The ECB spokesman said the Irish Central Bank can create its own funds if it deems it appropriate, as long as the ECB is notified.

News that money is being created in Ireland will feed fears already voiced this week by ECB president Jean-Claude Trichet that inflation is a potential concern for the eurozone.

However, a source at the ECB said the European bank is comfortable that the amounts involved are small enough not to be systemically significant. The ECB has been lending money to banks in Ireland at just 1pc, as long as the banks can put up acceptable collateral.

The volume of those loans surged from €95bn in August 2010 to €136.4bn in November, as Irish banks repaid their bondholders without being able to refinance in the private sector. The ECB loans prevented banks that could not raise funds from the private sector running out of cash after repaying their own lenders and meeting deposit withdrawals.

December’s fall in ECB lending was the first decline since January 2010. The ECB total includes loans to Irish banks and banks operating out of the IFSC.

Around 66pc of the ECB loans have been made to domestic Irish banks, according to Michael Cummins of Glas Securities. The ECB is known to be keen to wean Irish banks off its loans, but the increase in lending from closer to home shows banks are still not able to access funds in the private sector.

Disruption

The data released by the Central Bank of Ireland included details of a €12.3bn «fine-tuning operation» by the bank. The data suggests the €12.3bn has been loaned out by the bank on a short-term basis.

It was the first time any such transaction has been recorded over the December period since 2003. A spokesman for the Central Bank said the transaction had been flagged by the ECB in September.

He said the ECB said it would carry out three «fine-tuning operations», including one on December 23. These operations are aimed at smoothing out any disruption that might occur when the ECB’s regular six-month and 12-month lending deals with banks end and have to be refinanced.

People in the market said the large scale of the latest «fine tuning» is likely to be down to the difficulty of rolling over large amounts of debt over Christmas.

– Donal O’Donovan

Irish Independent

Αφιέρωμα του ΙΟΥ της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ στην κρίση στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

 

Οψεις της κρίσης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

17/11/2007

Ακαδημαϊκές ανελευθερίες

 

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΨΑΡΡΑ, ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ. ΙΟΣ e-mail

 

Οξύνεται, σύμφωνα με καταγγελίες, η κρίση που ταλανίζει τον τελευταίο καιρό το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας: από την άνοιξη, και ύστερα από την απόφαση της πρυτανείας να απολύσει στη μέση του εξαμήνου τους διδάσκοντες συμβασιούχους έργου (Π.Δ. 407/80) που είχαν συμπληρώσει τριετία, πολλά μαθήματα σταμάτησαν, οι φοιτητές του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης προχώρησαν σε κατάληψη και παραιτήθηκε ο πρόεδρος του τμήματος, ενώ σε μικρό διάστημα κατατέθηκαν σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή από βουλευτές των αντιπολιτευτικών κομμάτων.

 

«Δημοκρατικό έλλειμμα» (ανυπαρξία ενδοπανεπιστημιακού διαλόγου, μη σύγκληση συλλογικών οργάνων), «διοικητικές αυθαιρεσίες» (τροποποιήσεις του Εσωτερικού Κανονισμού του Πανεπιστημίου που παραβιάζουν την αυτονομία των τμημάτων, αυθαιρεσίες σε εξελίξεις μελών ΔΕΠ), και «διοικητικές δυσλειτουργίες» εντόπιζε σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος των Διδασκόντων (ΔΕΠ) τον περασμένο Μάρτιο. Τον Ιούνιο, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε μη σύννομη την εκλογή του προέδρου του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών λόγω παράνομης σύνθεσης της φοιτητικής εκπροσώπησης, ωστόσο η εκλογή επαναλήφθηκε με πανομοιότυπες διαδικασίες. Οπως υποστηρίζεται, σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, η ανάδειξη των εκπροσώπων των φοιτητών στα όργανα της διοίκησης του πανεπιστημίου από ενιαίο σύλλογο δημιουργεί προβλήματα ακυρότητας των αποφάσεων αυτών των οργάνων.

Σε πρόσφατο ψήφισμα της ΠΟΣΔΕΠ (26.10), η Ομοσπονδία των Πανεπιστημιακών εκφράζει την ανησυχία της για τις εξελίξεις και σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι «η πρυτανεία καταγγέλλεται ότι επιχειρεί με ΕΔΕ να εκφοβίσει μέλη ΔΕΠ που ασκούν κριτική στις ενέργειές της, επιδίδεται σε προσχηματικές καθυστερήσεις εκλογών, αναπέμπει αυθαίρετα την εξέλιξη μελών ΔΕΠ, παρεμβαίνει αντιθεσμικά στις διαδικασίες, παραβιάζει αποκλειστικές προθεσμίες, αρνείται να εφαρμόσει μη αρεστές σε αυτήν δικαστικές αποφάσεις, ενώ παράλληλα εφαρμόζει εκδικητική τακτική προς τους φοιτητές επιβάλλοντας την απώλεια εξαμήνων ως τιμωρία είτε για τις φοιτητικές καταλήψεις του Ιουνίου 2006 είτε για τη συμπαράστασή τους προς τους συμβασιούχους διδάσκοντές τους. Κατά τους τελευταίους μήνες μεθοδεύονται απροκάλυπτες παρεμβάσεις σε διαδικασίες εξέλιξης και μονιμοποίησης μελών ΔΕΠ».

Δημοκρατικό έλλειμμα

Από το 2005, ευρύ φάσμα του Τύπου έχει ασχοληθεί με τα προβλήματα που σχετίζονται με τη λειτουργία του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, και κυρίως με τις πρακτικές ατόμων και ομάδων προερχόμενων κατά κύριο λόγο από το χώρο της κυβερνητικής παράταξης που επιδιώκουν τον έλεγχο του ιδρύματος. Εκτός των άλλων, η ΔΑΠ έχει επανειλημμένα καταγγελθεί ότι με την ανοχή των πανεπιστημιακών αρχών και καταφεύγοντας σε αθέμιτα, συχνά, μέσα εμποδίζει την ίδρυση χωριστών συλλόγων ανά τμήμα προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο της φοιτητικής εκπροσώπησης.

Για τα θέματα αυτά ζητήσαμε τη γνώμη τριών διδασκόντων του ιδρύματος. «Εκτιμώ πως στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας το άσυλο και οι ακαδημαϊκές και θεσμικές λειτουργίες κινδυνεύουν κυρίως ‘από μέσα’ με τις αντιδημοκρατικές πρακτικές που φαίνεται να κυριαρχούν», υποστηρίζει ο καθηγητής Λόης Λαμπριανίδης του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών. Και διευκρινίζει: «Πρώτον, στη στάση μελών της πρυτανείας που αγνοούν συστηματικά και επιλεκτικά τη νομοθεσία και τις αποφάσεις δικαστηρίων, δημιουργούν ένα κλίμα που επιτρέπει τη δίωξη κάποιων μελών ΔΕΠ απλά επειδήέχουν διαφορετική αντίληψη από αυτούς για την πορεία του πανεπιστημίου, και τέλος παρεμβαίνουν σε διαδικασίες χωρίς να έχουν το όποιο δικαίωμα. Δεύτερον, σε όψεις της δράσης μιας ‘μεγάλης παράταξης’ έναντι όλων των άλλων φοιτητών που παρεμποδίζει με κάθε τρόπο τη δημιουργία συλλόγων φοιτητών κατά τμήμα και γενικότερα την ελεύθερη διακίνηση ιδεών».

Σε διαφορετικές πτυχές του ζητήματος εστιάζει την τοποθέτησή του ο αναπληρωτής καθηγητής Σταύρος Μαυρουδέας: «Τα τελευταία χρόνια το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, με ευθύνη της πρυτανείας του, είναι ένα από τα πρώτα στην ‘συμμαχία των προθύμων’ ανώτατων ιδρυμάτων που προωθούν -μερικές φορές πριν ακόμη εξαγγελθούν και νομοθετηθούν- τις αντι-εκπαιδευτικές αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση που διαδοχικές κυβερνήσεις προσπαθούν να επιβάλουν», υπογραμμίζει ο κ. Μαυρουδέας, σημειώνοντας ότι πρόκειται για ένα από τα πρώτα πανεπιστήμια που ιδιωτικοποίησαν σειρά λειτουργιών τους και εισήγαγαν σειρά επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε βάρος της επιστημονικής αποστολής τους. «Ηταν από τα πρώτα ιδρύματα που προχώρησαν στην επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματά τους με πρόσχημα τα λειτουργικά κόστη τους», συνεχίζει. «Αυτή η στροφή στην επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου συνδυάζεται με αυταρχικές πρακτικές και προσπάθεια εξοβελισμού κάθε αντίθετης άποψης τόσο σε επιστημονικά θέματα όσο και σε ζητήματα που αφορούν τον χαρακτήρα και την κατεύθυνση του πανεπιστημίου. Είναι χαρακτηριστικό το ότι μετά τις κινητοποιήσεις και τις καταλήψεις των φοιτητών του Παν. Μακεδονίας του Ιουνίου του 2006, η σημερινή πρυτανεία ήταν μία από τις λίγες που μεθόδευσαν το χάσιμο του εξαμήνου έτσι ώστε να ‘τιμωρηθεί’ το φοιτητικό κίνημα. Το ίδιο έγινε και απέναντι στις κινητοποιήσεις των φοιτητών του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης σε συμπαράσταση των διδασκόντων τους του Π.Δ. 407/80 οι οποίοι -σε αντίθεση με τα άλλα πανεπιστήμια- απολύθηκαν εν μέσω εξαμήνου. Επιπλέον, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν αυξηθεί ανησυχητικά τα φαινόμενα ‘κοψιμάτων’ εξελίξεων και μονιμοποιήσεων, μη σύννομων παρεμβάσεων σε εκλεκτορικές διαδικασίες και αναπομπών εκλογών με αβάσιμα και προσχηματικά επιχειρήματα μελών ΔΕΠ».

Από την πλευρά του, ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής Γιώργος Στεφανίδης τονίζει πως στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας οι εκάστοτε πρυτανικές αρχές και μια ομάδα καθηγητών και διαπλεκόμενων μελών ορισμένων φοιτητικών παρατάξεων προσπαθούν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι η εκλογή των προέδρων τμημάτων και των πρυτάνεων πραγματοποιείται από εκλεκτορικά σώματα των οποίων η συγκρότηση δεν ήταν σύννομη:

«Ιδιαίτερα οι τωρινές πρυτανικές αρχές που ‘τυχαίνει’ να είναι και πρόεδροι τμημάτων, μαζί με άλλους προέδρους, ανέχονται (ή ενέχονται σε) ένα μη σύννομο και αντιδημοκρατικό τρόπο ανάδειξης των εκπροσώπων των φοιτητών στα συλλογικά όργανα. Δηλαδή από έναν κεντρικά ελεγχόμενο ενιαίο σύλλογο φοιτητών και όχι από συλλόγους κατά τμήμα. Αυτή η μη σύννομη εκπροσώπηση δημιουργεί ζητήματα νομιμότητας στις αποφάσεις των Γ.Σ. των τμημάτων και της Συγκλήτου. Ηδη το ΣτΕ έκρινε άκυρη την εκλογή προέδρου του Οικονομικού Τμήματος», υποστηρίζει ο κ. Στεφανίδης. «Ο δρόμος κατοχύρωσης της εύρυθμης λειτουργίας και νομιμότητας φαίνεται να είναι μακρύς και επίπονος στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Ο πρύτανης καλεί τον Σεπτέμβριο 2007 για την εκλογή προέδρου στο Τμήμα Μουσικής εκπροσώπους φοιτητών από σύλλογο που δεν αναγνωρίζεται πλέον από το νόμο, παρά το γεγονός ότι η εκλογή γίνεται μετά την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους, οπότε θα έπρεπε να γίνει με καθολική συμμετοχή των φοιτητών. Ο ισχυρισμός του ότι πρόκειται για επανάληψη άγονης εκλογής του Ιουνίου ελέγχεται από το γεγονός ότι τελικά εκλέχτηκε πρόεδρος που τον Ιούνιο δεν ήταν μέλος του τμήματος.

Μέλη της φοιτητικής παράταξης που είναι υπέρμαχος της κυβερνητικής πολιτικής στα ΑΕΙ, ενώ πρωτοστάτησαν πριν δύο χρόνια στη δημιουργία Συλλόγου Φοιτητών του Τμήματος Εφ. Πληροφορικής, αντιτίθενται στη συνέχεια στην εφαρμογή του νόμου «μπλοκάροντας» τη λειτουργία αυτού του συλλόγου, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τα τελευταία δύο χρόνια προβλήματα στη σύννομη λειτουργία της Γ.Σ. του τμήματος.

Μέλη της ίδιας φοιτητικής παράταξης παρεμποδίζουν τη λειτουργία και εκπροσώπηση του Συλλόγου Φοιτητών του Τμήματος Διοίκησης Τεχνολογίας στη Νάουσα.

Ακόμα ακούγονται φωνές από τη Νάουσα ότι και ο πρύτανης Η. Κουσκουβέλης παραμονές των φοιτητικών εκλογών απειλούσε τους φοιτητές και τους διεμήνυε, «δημιουργήστε όσους συλλόγους θέλετε, δεν πρόκειται ποτέ να αναγνωρίσω κανέναν»».

Με δύο κάλπες

Για το τελευταίο αυτό ζήτημα επικοινωνήσαμε με το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φοιτητών του Τμήματος Διοίκησης Τεχνολογίας στη Νάουσα. Στην ίδρυση του συλλόγου αντιτάχθηκαν, σύμφωνα με τους συνομιλητές μας, οι πρυτανικές αρχές και ο Ενιαίος Σύλλογος Φοιτητών:

«Οι πρυτανικές αρχές για να μη χάσουν τον έλεγχο των πρυτανικών εκλογών (που έχει μετατραπεί σε αλισβερίσι μεταξύ πρυτανικών αρχών και ΔΑΠ- ΝΔΦΚ του Ενιαίου Συλλόγου), πράγμα που είχε και έχει σαν αποτέλεσμα να μην καλούν τους εκλεγμένους από εμάς εκπροσώπους στις Γενικές Συνελεύσεις και να αδιαφορούν εντελώς για την έννομη ύπαρξή μας. Ο Ενιαίος Σύλλογος και συγκεκριμένα η παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ τάχθηκαν εναντίον μας, φοβούμενοι ότι δεν θα εκπληρώνονται πλέον τα οικονομικά τους συμφέροντα. Τέλος δεχτήκαμε απειλές πως, αν συνεχίσουμε τις διαδικασίες για δημιουργία συλλόγου, θα βάλουμε σε κίνδυνο τις ίδιες μας τις ζωές, καθώς επίσης και την απόκτηση του πτυχίου μας».

Ο σύλλογός τους, εξηγούν οι συνομιλητές μας, ιδρύθηκε στις αρχές του 2006 και αναγνωρίζεται ως το μόνο συνδικαλιστικό όργανο των φοιτητών από τα όργανα συνδιοίκησης του τμήματος, όπως ορίστηκε με απόφαση του Πρωτοδικείου. Η απάντηση, εξάλλου, του υπουργείου Παιδείας σε σχετικό εξώδικο ανέφερε ότι σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα μπορεί να λειτουργεί φοιτητικός σύλλογος μετά την έγκριση του καταστατικού του.

Βασικό πρόβλημα είναι η διεξαγωγή των εκλογών με δύο κάλπες, μία του Συλλόγου Φοιτητών του Τμήματος και μία του Ενιαίου Συλλόγου: «Στις πρώτες φοιτητικές εκλογές που έγιναν στο τμήμα είχε στηθεί παράνομα κάμερα από την πλευρά του Ενιαίου Συλλόγου, η οποία κατέγραφε όσους ψήφιζαν υπέρ του νόμιμου συλλόγου. Ακόμη, τα άτομα που απάρτιζαν την εφορευτική επιτροπή στην κάλπη τους ήταν άτομα της ΟΝΝΕΔ, αντίθετα με την απόφαση του πρώην προέδρου του τμήματος κ. Μαργαρίτη που όριζε ότι οι εκπρόσωποι πρέπει να είναι φοιτητές του τμήματος. Επίσης στα μέλη της εφορευτικής του Ενιαίου ήταν και άτομα τα οποία βρίσκονταν στο ψηφοδέλτιο του Ενιαίου Συλλόγου. Σημειώθηκαν επίσης διπλοψηφίσματα ατόμων του Ενιαίου Συλλόγου που ξαναψήφιζαν αλλάζοντας απλώς μπλουζάκι, καθώς και πρόσθεση φακέλων με ψηφοδέλτια κατά το άνοιγμα της κάλπης».

Αδιαφορία καταλογίζει το Δ.Σ. του συλλόγου στην πρυτανεία: «Για πρώτη φορά μας επισκέφθηκαν μια βδομάδα πριν τις φοιτητικές εκλογές με πρόσκληση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Το μόνο που έκαναν ήταν να επιρρίψουν ευθύνες στους φοιτητές του τμήματος και να τους κατηγορήσουν ότι καταχράστηκαν χρήματα σε συνεργασία με τον δήμαρχο. Είχαν πλήρη άγνοια για τα προβλήματα της σχολής και εξακολουθούν να έχουν. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να εμπλακούν στα συνδικαλιστικά θέματα των φοιτητών, χαρακτηρίζοντάς μας «τοπικό σύλλογο», και εν τέλει να αποδείξουν για άλλη μια φορά ότι καταπατούν το νόμο και τις αποφάσεις του ΥΠΕΠΘ». Το θέμα της εκπροσώπησης του συλλόγου παραμένει άλυτο, καταλήγει το Δ.Σ. του συλλόγου, ενώ στην αρχή της φετινής χρονιάς φοιτητής της ΔΑΠ του Ενιαίου Συλλόγου εξουσιοδοτήθηκε να μοιράσει στους πρωτοετείς τις αιτήσεις εγγραφής τους, υποκαθιστώντας τη γραμματεία.

Άρθρο στο tvxs με θέμα «Στα άδυτα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας»

Στα άδυτα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Με αφορμή την «αλλαγή φρουράς» στο ΠΑΜΑΚ, η ομάδα του tvxs στη Θεσσαλονίκη αποφάσισε να εισχωρήσει στα άδυτά του και να αναζητήσει τα μυστικά και τα… ψέματά του.

Οι φετινές πρυτανικές εκλογές χαρακτηρίστηκαν από ενστάσεις και κατηγορίες για παρατυπίες. Οι καταγγελίες ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ανομία, αδιαφάνεια, σύστημα διαπλοκής πρυτανικών αρχών και παρατάξεων -κάποιος θα μπορούσε να πει συγκεκριμένων προσώπων μέσα σ’ αυτές- τρομοκρατία και διώξεις, νεποτισμός, ευνοιοκρατία, οικονομικά συμφέροντα δημιουργούν ένα κλίμα παντελώς άσχετο με ένα ακαδημαϊκό ίδρυμα.

Έρευνα-Συνεντεύξεις: Ηλίας Παπαδόπουλος, Ομάδα tvxs Θεσσαλονίκης

Θα πρέπει να τονιστεί ότι το tvxs προσπάθησε επανειλημμένα να επικοινωνήσει με τον απερχόμενο πρύτανη του ΠΑΜΑΚ, κ. Ηλία Κουσκουβέλη για να ακούσει και τη δική του άποψη, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που διαπιστώνει κανείς όταν αρχίζει να ασχολείται με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας είναι ένας υφέρπων φόβος από την πλευρά των συνομιλητών του. Οι περισσότεροι διστάζουν να ονομάσουν πρόσωπα και να μιλήσουν ανοιχτά για πράγματα που βλέπουν και βιώνουν, φοβούμενοι «συνέπειες». Νιώθει πως όλοι βρίσκονται ανά πάσα στιγμή επί ποδός πολέμου, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους το πρώτο ολίσθημα κάποιου συναδέλφου, ενώ δημιουργούν «αμυντικές» συμμαχίες, φατρίες, για την προστασία τους. Εδώ, ο «ψυχρός» πόλεμος κατά περιόδους γίνεται θερμός.

Λίγη ιστορία

Μέσα στον Εμφύλιο γεννήθηκε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Ιδρύθηκε ως «Εν Θεσσαλονίκη Ανωτέρα Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών» το 1948 και άρχισε να λειτουργεί κατά το ακαδημαϊκό έτος 1957-58. Το 1966 μετονομάζεται σε «Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης» (ΑΒΣΘ). Το 1990 μετονομάζεται σε «Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών».

Αρχικά στεγαζόταν στον αριθμό 3 της οδού Αγ. Σοφίας σε κτίριο που ανήκε στη Μητρόπολη. Μετά το σεισμό του 1978 το κτίριο υπέστη φθορές και η ΑΒΣΘ σκόρπισε. Μαθήματα γίνονταν στον κινηματογράφο IDEAL και σε διάφορα ΚΑΤΕΕ, ενώ τα γραφεία των καθηγητών στεγάζονταν στην Τσιμισκή 55. Βρισκόταν όμως πάντα υπό τη σκιά της ΑΣΟΕΕ. Αν και δεν μπορεί να συγκριθεί ως μέγεθος με το ΑΠΘ, εντούτοις ό,τι συνέβαινε στο εσωτερικό του είχε αντίκτυπο λόγω της θέσης του στο κέντρο της πόλης.

Αν και ξεκίνησε με έναν συντηρητικό προσανατολισμό, ανάλογο των υπόλοιπων πανεπιστημίων (με το γνωστό σύστημα της έδρας), σταδιακά, μετά τη χούντα, και κυρίως προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές ’80 αναπτύσσεται ισχυρό φοιτητικό κίνημα με κυρίαρχες τις δυνάμεις της Αριστεράς. Την ίδια περίοδο έρχονται και καθηγητές από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη και ανοίγει ο δρόμος προς το εξωτερικό σε φοιτητές. Τότε εκσυγχρονίζεται σε μεγάλο βαθμό και το πρόγραμμα και το περιεχόμενο σπουδών.

Το κτίριο όπου στεγάζεται σήμερα θεμελιώθηκε το 1985, επί πρυτανείας της κας. Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη και ολοκληρώθηκε το 1991. Η έκταση διεκδικήθηκε από το φοιτητικό κίνημα της ΑΒΣΘ με καταλήψεις και εντέλει παραχωρήθηκε για τη δημιουργία της νέας στέγης της.

Η αυτοκρατορία της ΔΑΠ…

Φέτος αποτέλεσε είδηση ότι στις πρυτανικές εκλογές του ΠΑΜΑΚ υπήρξε δεύτερο υποψήφιο σχήμα, κάτι που είχε να συμβεί για 12-14 χρόνια. Τι άλλαξε όμως ειδικά φέτος;

«Στο ΠΑΜΑΚ υπήρχε μέχρι τώρα κάθε φορά ένα υποψήφιο πρυτανικό σχήμα, το οποίο οριζόταν από την προηγούμενη πρυτανεία, ή, εν πάσει περιπτώσει, προέκυπτε κατόπιν συμφωνίας με την προηγούμενη πρυτανεία. Πέρα απ’ αυτό, έπρεπε να είσαι αρεστός σε συγκεκριμένες παρατάξεις για να έχεις ελπίδες να διεκδικήσεις την πρυτανεία», αναφέρει η κ. Παρούλα Περράκη, καθηγήτρια στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών και υποψήφια πρύτανης στις φετινές εκλογές.

…η συμμαχία με την ΠΑΣΠ….

«Το ΠΑΜΑΚ έχει την ιδιομορφία να ελέγχεται εδώ και πολλά χρόνια από μια φοιτητική παράταξη πλειοψηφικά. Αυτή είναι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η οποία αυτά τα χρόνια ήλεγξε και την ψήφο της ΠΑΣΠ», παρατηρεί ο κ. Δημήτρης Καιρίδης, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών και υποψήφιος αντιπρύτανης με το σχήμα της κας. Περράκη.

…και η αποχή των Αριστερών σχημάτων

Με τα Αριστερά σχήματα να απέχουν από τις πρυτανικές εκλογές για λόγους αρχής και τους εκλέκτορες της πρυτανείας να προέρχονται από εκπροσώπους των παρατάξεων, ουσιαστικά όλη η ψήφος των φοιτητών ελεγχόταν μέχρι φέτος από τις δύο παρατάξεις, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, με τη δεύτερη να ακολουθεί την πρώτη στις επιλογές της. Με την ψήφο τους να συμμετέχει με ποσοστό 40% στην εκλογή του πρύτανη δεν ήταν δύσκολο για το εκάστοτε «εκλεκτό» σχήμα να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία, κάτι που απέτρεπε πιθανούς ανταγωνιστές. Φέτος τα πράγματα άλλαξαν, καθώς για πρώτη φορά οι φοιτητές ψήφιζαν καθολικά και όχι μέσω αντιπροσώπων, οπότε δημιουργήθηκε η ελπίδα ότι ο έλεγχος των παρατάξεων θα σπάσει. Αυτός ήταν και ένας βασικός λόγος που συνετέλεσε στην εμφάνιση και δεύτερου υποψήφιου πρυτανικού σχήματος.

Παρά το ευνοϊκό κλίμα που δημιουργούσε η καθολική φοιτητική ψήφος, τα μέλη του σχήματος «ΠΑΜΑΚ-Δύναμη Δημιουργίας», με επικεφαλής την κ. Περράκη, κατήγγειλαν συντονισμένη προσπάθεια εκ μέρους της πρυτανείας με σκοπό την κατάργηση της για πρώτη φορά εφαρμοζόμενης καθολικής ψηφοφορίας στην πράξη. «Δεν υπήρξε ενημέρωση των φοιτητών ότι ψηφίζουν και ούτε έγινε προσπάθεια ενημέρωσής τους», δηλώνει ο κ. Καιρίδης, ενώ η κ. Περράκη συμπληρώνει ότι «Ζητήσαμε να μπει στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου ότι όλοι οι φοιτητές ψηφίζουν. Αυτό έγινε πολύ αργότερα και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα». Οι πρυτανικές εκλογές στο ΠΑΜΑΚ χαρακτηρίστηκαν και από άλλες ενστάσεις για παρατυπίες, αλλά όλα αυτά αποτελούν μόνο την τελευταία πράξη σε μια κατάσταση που έχει πολύ βαθύτερες ρίζες και βρίθει φαινομένων διαπλοκής στο εσωτερικό του ιδρύματος. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η εκλογή του κ. Ιωάννη Χατζηδημητρίου στη θέση του πρύτανη με 57,33%, έναντι 39,77% που συγκέντρωσε το σχήμα της κας Περράκη.

Κλειστό μπλοκ εξουσίας, «στρατηγοί» και «στρατοί», ανίερες συμμαχίες

Στη βάση όλων των προβλημάτων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας φαίνεται πως βρίσκεται ένα κλειστό μπλοκ εξουσίας αποτελούμενο από μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Ο καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών και φετινός υποψήφιος αντιπρύτανης, Λόης Λαμπριανίδης έχει αναφέρει σε ομιλία του το 2008 ότι για τα ζητήματα του ΠΑΜΑΚ «Υπαίτια είναι μια ολιγομελής ομάδα που ελέγχει τώρα το πανεπιστήμιο σε αγαστή συνεργασία με κάποιους άλλους ελάχιστους (…) και κυρίως με μια ακόμα πιο ολιγομελή ομάδα που ελέγχει τις δύο μεγάλες φοιτητικές παρατάξεις».

Καθηγητές του ΠΑΜΑΚ που επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους τοποθετούν ως επικεφαλής αυτής της ολιγομελούς ομάδας τον απερχόμενο Πρύτανη του ΠΑΜΑΚ, κ. Ηλία Κουσκουβέλη, τον σημερινό πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ, κ. Ανδρέα Παπαμιμίκο και τον κ. Αντώνη Σαουλίδη, αρχηγό της ΠΑΣΠ και διδακτορικό φοιτητή στο ΠΑΜΑΚ (μεταξύ άλλων ιδιοτήτων). Γύρω και κάτω από αυτούς βρίσκονται διάφοροι «στρατηγοί», αντιπρυτάνεις και μέλη φοιτητικών παρατάξεων (με μόνιμο πόστο στα τραπεζάκια των παρατάξεων), οι οποίοι ωφελούνται με διάφορους τρόπους από τη θέση τους. Ο Ανδρέας Παπαμιμίκος θεωρείται ο αρχιτέκτονας της παντοδυναμίας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, οργανώνοντας τα μέλη της κατά τα πρότυπα «στρατού» και έχοντας τη δυνατότητα να τα κινητοποιεί όποτε χρειάζεται. Ο ίδιος, σε μια κίνηση που φανερώνει, αν μη τι άλλο, στρατηγική σκέψη σε βάθος χρόνου, φαίνεται ότι προώθησε το 2004 τον κ. Κουσκουβέλη για αντιπρύτανη με στόχο να διεκδικήσει το 2006 την πρυτανεία. Το σύστημα αυτό και οι ρόλοι των κύριων πρωταγωνιστών του έχουν αναλυθεί σε άρθρο της εφημερίδας Μακεδονία.

Αξιοσημείωτο είναι ότι πρόκειται για ένα σύστημα που δεν γνωρίζει ιδεολογίες και λειτουργεί με αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη της εξουσίας και ό,τι αυτή συνεπάγεται (στην περίπτωση του ΠΑΜΑΚ, το οποίο είναι ένα ιδιαίτερα πλούσιο πανεπιστήμιο, σημαντικά οικονομικά οφέλη). Ο εντελώς απολιτικός χαρακτήρας φαίνεται, μεταξύ άλλων από την σύμπλευση ΔΑΠ και ΠΑΣΠ σε όλα τα σημαντικά ζητήματα. «Αυτό που είναι φανερό και μπορούν να το πουν όλοι είναι ότι, για ανεξήγητους λόγους, μέσα στο ΠΑΜΑΚ η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ πάνε μαζί. Ψηφίζουν τον ίδιο για πρύτανη, ψηφίζουν τον ίδιο για πρόεδρο τμήματος, ανεξάρτητα από ποιον χώρο προέρχεται», επισημαίνει ο κ. Κωνσταντίνος Βελέντζας, καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών και πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας από το 2004 έως το 2006. Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί εύλογα για τους λόγους που το σχήμα της κας. Περράκη, αποτελούμενο από υποψήφιους γνωστούς για τις σχέσεις τους τόσο με το χώρο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Αριστεράς, δεν έτυχε της υποστήριξης φοιτητικών παρατάξεων.

Ακόμα και το γεγονός ότι στο ΠΑΜΑΚ λειτουργεί παρανόμως Ενιαίος Σύλλογος Φοιτητών και όχι σύλλογος ανά τμήμα, όπως προβλέπει νόμος του 2007 (νόμος Γιαννάκου), θεωρείται ότι γίνεται μόνο εν μέρει λόγω του φόβου απώλειας κυριαρχίας της ΔΑΠ πάνω στο Πανεπιστήμιο. Μεγαλύτερο ζήτημα φαίνεται πως είναι η διάσπαση της εξουσίας σε περισσότερες ομάδες και άρα η αποδυνάμωση του συστήματος, όπως αυτό λειτουργεί σήμερα, μια αποδυνάμωση που θα διευκολύνει και τον έλεγχο των πεπραγμένων ανά τμήμα.

Το παράδειγμα του τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής είναι ενδεικτικό. Στο τμήμα αυτό έχει ιδρυθεί Σύλλογος Φοιτητών από τον Σεπτέμβριο του 2005 με σκοπό όμως να κρατηθεί ανενεργός. Ο Σύλλογος φέρεται να είναι πλήρως ελεγχόμενος από την παράταξη της ΔΑΠ και η ύπαρξή του (στα χαρτιά τουλάχιστον) χρησιμοποιείται για την παρεμπόδιση δημιουργίας ενεργού συλλόγου. Γιατί όμως έγινε αυτό στο συγκεκριμένο τμήμα; «Ήταν περισσότερο θέμα συσχετισμού δυνάμεων μέσα στη ΔΑΠ. Κάποιοι φοιτητές ήθελαν να γίνει σύλλογος και κάποιοι δεν ήθελαν. Κυκλοφόρησε η φήμη ότι κάποιοι φοιτητές ήθελαν να κάνουν σύλλογο και κάποιοι άλλοι τους πρόλαβαν με σκοπό να τον κρατήσουν ανενεργό», εξηγεί στο tvxs ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής κ. Γιώργος Στεφανίδης.

«Πρυτανεία Κλειστή, αδιαφανής και εσωστρεφής»

Από συζητήσεις με διοικητικούς υπαλλήλους του Πανεπιστημίου, προκύπτει το στιλ διοίκησης της απερχόμενης πρυτανείας. «Το προσωπικό του ΠΑΜΑΚ πάντα βρισκόταν υπό αυστηρή επιτήρηση και πάντα υπήρχαν προβλήματα. Αυτό που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια με την συγκεκριμένη πρυτανεία δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Με τους προηγούμενους πρυτάνεις υπήρχε μια σχέση επικοινωνίας για να λυθούν τα όποια προβλήματα», αναφέρει ο κ. Γαβριήλ Κοροξενίδης, πρόεδρος των διοικητικών υπαλλήλων του Πανεπιστημίου, προερχόμενος από το χώρο του ΠΑΣΟΚ. «Παίρναμε θέσεις και αυτό δεν άρεσε. Ζητούσαμε να συναντηθούμε μαζί του και έκανε 9-10 μήνες να μας δει», συμπληρώνει. Το αποκορύφωμα όμως ήρθε όταν το σωματείο υπαλλήλων πήρε θέση για τη μη τήρηση της σύμβασης που είχε υπογράψει η εταιρία καθαρισμού του Πανεπιστημίου. Πέρα από λασπολογίες και συκοφαντίες ο κ. Κοροξενίδης έφτασε να βρει πάνω στο αυτοκίνητό του σημειώματα που έγραφαν: «Πρόσεχε!».

Η κα. Αντωνία Ψάλτου, Γενική Γραμματέας του σωματείου εργαζομένων του ΠΑΜΑΚ και μέλος στο δευτεροβάθμιο όργανο των διοικητικών υπαλλήλων ΑΕΙ-ΤΕΙ συμπληρώνει: «Ο κ. Κουσκουβέλης έκανε για το προσωπικό ένα πολύ μεγάλο λάθος: έβαλε ισχυρό κομματικό κριτήριο στο Πανεπιστήμιο». Η ίδια μας πληροφορεί ότι στις φετινές πρυτανικές εκλογές ο πρύτανης καλούσε υπαλλήλους στο γραφείο του με σκοπό την άσκηση άμεσων και έμμεσων πιέσεων όσον αφορά τις επιλογές τους. «Είχαμε ίσως την πιο εσωστρεφή πρυτανεία των ΑΕΙ της χώρας. Εσωστρέφεια, απομόνωση, απουσία ενημέρωσης. Έγινε προσπάθεια να μεταφερθεί ο έλεγχος προς τα πάνω», καταλήγει.

Stick and carrot

Το σύστημα εξουσίας που λυμαίνεται το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας τιμωρεί και επιβραβεύει. Και στις δύο περιπτώσεις, οι τρόποι ποικίλουν. «Υπάρχει το stick and carrot. Το carrot είναι το να μπεις σε επιτροπές, να πάρεις προγράμματα, να γίνεις πρόεδρος τμήματος και να προχωρήσει η καριέρα σου γρήγορα. Και, αν είσαι πλέον πολύ ισχυρός και χρήσιμος, θα έρθουν στο πανεπιστήμιο η κόρη, ο γιος, η γυναίκα, ακόμα και ο γαμπρός σου…», μας εκμυστηρεύεται ο κ. Καιρίδης.

Οι τιμωρίες επίσης είναι διαφόρων ειδών και σοβαρότητας. «Ξεκινώντας από την ελαφρότερης βαρύτητας, είναι ο αποκλεισμός από τη διοίκηση του Πανεπιστημίου», προσθέτει ο κ. Καιρίδης. Πέρα από την Πρυτανεία, τη διοίκηση του Πανεπιστημίου αποτελούν και διάφορες επιτροπές (Ερευνών, Αναπτυξιακά, Σίτιση κ.τ.λ.), από τις οποίες οι «δυσάρεστοι» αποκλείονται. «Δευτερευόντως, υπάρχουν και βαρύτερες συνέπειες, που είναι οι διώξεις και καταδιώξεις μελών ΔΕΠ στις εξελίξεις τους. Εκεί τα πράγματα αγριεύουν. Για κάποιους ανθρώπους, το βιος τους εξαρτάται από τις εκλογές και τις εξελίξεις, διότι μην ξεχνάμε ότι οι λέκτορες και οι επίκουροι είναι μη μόνιμοι, άρα μια αρνητική κρίση σημαίνει και αποχώρηση από το πανεπιστήμιο», συμπληρώνει ο κ. Καιρίδης. Και ενδιάμεσα στα δύο αυτά άκρα, υπάρχουν πειθαρχικά, ΕΔΕ, περικοπές στις αποδοχές κ.α… Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά στο ΠΑΜΑΚ.

Όλα αυτά φυσικά γίνονται με την επίφαση της νομιμότητας. Η διαδικασία εκλογής και εξέλιξης ενός μέλους ΔΕΠ είναι μια τρομερά γραφειοκρατική και νομικά περίπλοκη διαδικασία και είναι πολύ εύκολο για έναν πρύτανη, ο οποίος ασκεί τον έλεγχο νομιμότητας, να βρει κάποια μικρή παρατυπία για να καθυστερήσει ή και να ακυρώσει την εξέλιξη κάποιου υποψήφιου, όπως φανερώνουν και τα ακόλουθα περιστατικά.

«Το μεγάλο λάθος που έκανα ήταν ότι έκανα τη δουλειά μου»

Το tvxs μίλησε με καθηγητές του ΠΑΜΑΚ που δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διώξεις. Οι περιπτώσεις ποικίλουν και σίγουρα δεν εξαντλούνται από την έρευνα αυτή. Κοινός παρονομαστής όλων φαίνεται να είναι η επιλεκτική ερμηνεία των νομικών διατάξεων, αλλά και μια «δυστοκία» στην εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων.

Η περίπτωση της Αννίτας Φλώρου, λέκτορα στο τμήμα Λογιστικής-Χρηματοοικονομικής (Λ-Χ) είναι ίσως ενδεικτική. Εν συντομία, η κ. Φλώρου κρίθηκε για την εξέλιξη στη βαθμίδα της επίκουρης το 2007. Έλαβε μόνο μία θετική ψήφο από το εκλεκτορικό σώμα, με τη δικαιολογία ότι το διδακτορικό της δεν είχε συνάφεια με το αντικείμενο της Λογιστικής, το οποίο όμως δίδασκε ήδη από το 2002. Η ίδια αναφέρει χαρακτηριστικά «Στην εκλογή του λέκτορα με ψήφισαν ομόφωνα και αναφέρεται στα πρακτικά, ότι το διδακτορικό έχει απόλυτη συνάφεια με τη λογιστική. Δεν μπορεί 5 άνθρωποι το 2002 να λένε ότι το διδακτορικό είναι συναφές και μετά από 5 χρόνια ότι δεν είναι. Βγάζει μάτι ότι κάτι άλλο έχει συμβεί». Το αποτέλεσμα ήταν να της αφαιρεθούν εν μέσω εξαμήνου τα μαθήματα που δίδασκε. Προσωρινή δικαστική απόφαση έλεγε ότι πρέπει να συνεχίσει τα μαθήματα, αλλά το τμήμα σε συνέλευσή του αποφάσισε να μη συμμορφωθεί. Παράλληλα, δημιουργήθηκαν 2 μαθήματα άνευ περιεχομένου, τα οποία της ανέθεσαν να διδάξει, ουσιαστικά ως βοηθός, χωρίς όμως να ενημερώσουν για τις ώρες και την αίθουσα διδασκαλίας. «Προσπάθησαν να μου τη στήσουν, προσπάθησαν να με πάνε πειθαρχικό με το αιτιολογικό ότι δεν πηγαίνω στα μαθήματα, ώστε να έχουν κάποιο διαπραγματευτικό χαρτί», εξηγεί η κ. Φλώρου.

Από τότε έχουν βγει τέσσερις αποφάσεις από το Διοικητικό Εφετείο που τη δικαιώνουν για το θέμα της αφαίρεσης και μη ανάθεσης μαθημάτων, ενώ έχουν υποβληθεί αγωγές και μηνύσεις ακόμα και προσωπικά εναντίον μελών του τμήματος για παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση. Παράλληλα, το Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, μετά από καταγγελία, έχει βγάλει πόρισμα με το οποίο ζητά από τον τότε πρύτανη κ. Ηλία Κουσκουβέλη την παραπομπή σε πειθαρχικό των μελών του τμήματος που δεν συμμορφώθηκαν με τη δικαστική απόφαση. Ο ίδιος όμως, παρά τη διορία των 2 μηνών, δεν έχει κινηθεί σχετικά. Η υπόθεση έφτασε μέχρι και το σημείο προσωπικών επιθέσεων.

Γιατί όμως τέτοιο μένος; Η κ. Φλώρου εξηγεί: «Το μεγάλο λάθος που έκανα ήταν ότι έκανα τη δουλειά μου. Κατ’ αρχήν, πήγαινα στα μαθήματα. Είχα ώρες γραφείου. Και έβγαζα βαθμούς στην ώρα τους. Δεν ψήφιζα στις συνελεύσεις αυτό που με είχαν πιέσει να ψηφίσω. Μεγάλο λάθος. Και το είπε κάποιος: όποιος έχει τη συμπεριφορά της Φλώρου, θα έχει και την κατάντια της Φλώρου. Αυτό δεν γράφτηκε στα πρακτικά όμως. Αρνούνται να μαγνητοφωνούνται οι συνελεύσεις για να μπορούν μετά να αλλοιώνουν τα πρακτικά».

Οι αποφάσεις υπάρχουν αλλά δράση… πουθενά

Η αδιαφορία της διοίκησης του ΠΑΜΑΚ για τις αποφάσεις του Υπουργείου και των δικαστηρίων είναι εμφανής και στην περίπτωση της κας Κατερίνας Λυρούδη. Επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Λ-Χ, υπέβαλε αίτηση μονιμοποίησης τον Απρίλιο του 2004. Μετά από δύο αναβολές λόγω έλλειψης απαρτίας, κρίθηκε εντέλει τον Σεπτέμβριο του 2006 (ο νόμος ορίζει ότι η διαδικασία πρέπει να ολοκληρωθεί εντός 12 μηνών από την πρώτη). Σε εκείνη τη συνέλευση λοιπόν, οι ψήφοι ήταν 6 υπέρ και 4 «κατ’ οικονομία υπέρ». Ο ασκών τον έλεγχο νομιμότητας πρύτανης, κ. Κουσκουβέλης αναπέμπει την εκλογή, καθώς ο νόμος δεν προβλέπει ψήφο «κατ’ οικονομία υπέρ». Το θέμα είναι ότι αρκεί η απόλυτη πλειοψηφία για να γίνει δεκτό το αποτέλεσμα. Εντούτοις, έγινε νέα, παράνομη ψηφοφορία τον Οκτώβριο του 2007, όπου υπήρξαν δύο θετικές ψήφοι, 5 αρνητικές και 2 λευκά. Από τον Μάρτιο του 2008 η κα. Λυρούδη βρίσκεται εκτός του Πανεπιστημίου.

Εντούτοις, το θέμα δεν έμεινε εκεί: Με απόφαση του 2008 του τότε Υπουργού Παιδείας, κ. Ευριππίδη Στυλιανίδη, η αρχική ψηφοφορία είναι έγκυρη και η κ. Λυρούδη πρέπει να επαναπροσληφθεί στο τμήμα και να μονιμοποιηθεί. Προσβολή της απόφασης από μέλη ΔΕΠ του τμήματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας απορρίφθηκε το 2009 και η κα. Λυρούδη δικαιώθηκε εκ νέου. Ο κ. Κουσκουβέλης, όπως μας λέει η κ. Λυρούδη, έχει προσφύγει ο ίδιος στο ΣτΕ κατά της απόφασης μέσα στο 2010, πράγμα όμως που δεν αποτρέπει τον διορισμό. Παρ’ όλες τις αποφάσεις υπέρ της, ο πρώην πρύτανης αρνήθηκε να την διορίσει και η κα. Λυρούδη παραμένει εκτός Πανεπιστημίου, εδώ και περίπου δυόμιση χρόνια. Το tvxs διαθέτει αντίγραφα όλων των σχετικών εγγράφων που αποδεικνύουν τα γεγονότα. Στα ίδια έγγραφα παρουσιάζονται δύο αντίγραφα πρακτικών της ίδιας συνέλευσης με διαφορετική αιτιολόγηση όσον αφορά τον λόγο αναβολής. Πρόκειται για εσκεμμένη (;) αλλοίωση.

«Ενοχλούμε κάποιους που θεωρούν ότι θα κλονιστεί το σύστημα εξουσίας»

Προσκόμματα με την επίκληση «νομικιστικών» δικαιολογιών που υποκρύπτουν πολιτικές διαφορές καταγγέλλει και ο αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Οικονομικών Επιστημών (ΟΕ) κ. Σταύρος Μαυρουδέας. Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2006 ξεκίνησε η διαδικασία εκλογής του, όπως και του συναδέλφου του κ. Λευτέρη Τσουλφίδη, στη βαθμίδα του Καθηγητή. Από το στάδιο ακόμα της συγκρότησης του εκλεκτορικού σώματος, ο τότε αντιπρύτανης κ. Στέλιος Κατρανίδης έθετε ζητήματα όσον αφορά τον τρόπο συγκρότησης και τον αριθμό των αναπληρωτών εκλεκτόρων, ενώ η πρακτική που ακολουθήθηκε ήταν η συνηθισμένη σε πλήθος τέτοιων περιπτώσεων, χωρίς ποτέ να έχει δημιουργηθεί πρόβλημα. Στο θέμα ενεπλάκη και ο κ. Κουσκουβέλης, ο οποίος ασκεί μεν τον έλεγχο νομιμότητας, αλλά μόνο μετά το πέρας της διαδικασίας και συνεπώς δεν παρεμβαίνει σε τέτοιο στάδιο. Εντέλει, η εκλογή έλαβε χώρα και οι δύο υποψήφιοι εξελέγησαν. Ακολούθησαν καθυστερήσεις πέραν των προβλεπόμενων στην καθαρογραφή των πρακτικών των σχετικών συνελεύσεων, οι οποίες έληξαν μόνο όταν οι κ. Μαυρουδέας και Τσουλφίδης κινήθηκαν δικαστικά με μήνυση για παράβαση καθήκοντος από δόλο. Τα πρακτικά περιείχαν λάθη, εσκεμμένα, κατά τον κ. Μαυρουδέα, με σκοπό την καθυστέρηση της διαδικασίας. Τελικά, ο κ. Κουσκουβέλης ανέπεμψε τις εκλογές τον Οκτώβριο του 2007 με το αιτιολογικό της μη σύννομης συγκρότησης εκλεκτορικών σωμάτων.

Ο κ. Μαυρουδέας υποστηρίζει ότι όλα αυτά έγιναν «Επειδή ενοχλούμε κάποιους που θεωρούν ότι θα κλονιστεί το σύστημα εξουσίας. Όταν δεν είσαι άνθρωπος του συστήματος θα κυνηγηθείς». Σε ερώτηση που απηύθυναν βουλευτές του ΚΚΕ στις 23/07/2007 στην τότε Υπουργό Παιδείας κ. Μαριέττα Γιαννάκου για το θέμα αναφέρεται ότι «Οι προσπάθειές τους αυτές (σημ.: της πρυτανείας) εντάσσονται σε μια μακρά σειρά ενεργειών τους που στόχο έχουν τον εξοβελισμό κάθε διαφορετικής από τα κυρίαρχα θέσφατα επιστημονικής άποψης και κάθε κριτικής στα πεπραγμένα της εν λόγω πρυτανείας φωνής».

Καθρέφτης της κοινωνίας μας;

Το χειρότερο, το πλέον απογοητευτικό στην όλη αυτή ιστορία, είναι ότι η κατάσταση στο ΠΑΜΑΚ δεν είναι μοναδική περίπτωση. Όλοι σχεδόν οι συνομιλητές μας ανέφεραν ότι τα ίδια γίνονται, λίγο ή πολύ, και στα άλλα πανεπιστήμια της χώρας. Μπαίνοντας κάποιος στα άδυτα της ανώτερης εκπαίδευσης, βγαίνει αηδιασμένος και απογοητευμένος. Αν τα Πανεπιστήμια είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας, τότε το είδωλό που δημιουργείται είναι τερατώδες… Υπάρχει άραγε ελπίδα να αλλάξει κάτι με την ανάληψη καθηκόντων των νέων πρυτάνεων, και μάλιστα εν μέσω οικονομικών περικοπών; Οψόμεθα.