«Στο ίδιο φθηνό έργο θεατές …»: άρθρο στην ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 26/2/2015

Στο ίδιο φθηνό έργο θεατές …

 

Μετά την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που εκλέχθηκε το 2012 για να επαναδιαπραγματευθεί με την ΕΕ και υποτάχθηκε κυριολεκτικά την επόμενη ημέρα, ήρθε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ για να υποταχθεί επάνω στην εβδομάδα. Η επονείδιστη συμφωνία του Eurogroup (20/2/2015) καθώς και η λίστα των μεταρρυθμίσεων που την ακολούθησε δηλώνει την υποταγή στη Μνημονιακή στρατηγική της ΕΕ, δηλαδή την πολιτική αντιλαϊκής λιτότητας και δομικών αλλαγών που υποβαθμίζουν την χώρα σε μία «κινεζική ειδική ζώνη» μέσα στην Ευρώπη (με εξευτελιστικούς μισθούς, φθηνά περιουσιακά στοιχεία, χαμηλή τεχνολογική και παραγωγική εξειδίκευση και υπό τον έλεγχο των δυτικο-ευρωπαϊκών πολυεθνικών).

Βέβαια οι κυβιστήσεις του ΣΥΡΙΖΑ είχαν ξεκινήσει από πριν. Εγκατέλειψε, ήδη πριν ξεκινήσει την διαπραγμάτευση, την διαγραφή μέρους του χρέους (και σιωπηρά το ρεαλιστικό επιχείρημα ότι δεν είναι βιώσιμο) εκλιπαρώντας για την επιμήκυνση του (δηλαδή υποβιβάζοντας το σε απλό πρόβλημα ρευστότητας). Το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» εγκατέλειψε το κομβικό ζήτημα της οικονομίας (την ρύθμιση του χρέους) στην καλή θέληση της ΕΕ και επικέντρωσε στην ελεημοσύνη της «ανθρωπιστικής» κρίσης (δηλαδή στο μοίρασμα ψίχουλων, κυρίως από εσωτερικούς πόρους, σε μερικά μόνο φτωχοποιημένα τμήματα του πληθυσμού). Ενώ είναι προφανές ότι ακόμη και το δεύτερο εξαρτάται ασφυκτικά από το πρώτο. Αυτό το έδειξε η επονείδιστη συμφωνία του Eurogroup καθώς τα περισσότερα και πιο ακριβά «ανθρωπιστικά» μέτρα μπαίνουν στο ψυγείο. Τέλος, είχε ήδη ξεχάσει την συνολική ακύρωση του Μνημονίου με ένα νόμο.

Όμως η υποταγή στο Eurogroup ξεπερνά ακόμη και αυτά τα όρια. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ μπαίνει πλέον ρητά στην τροχιά του Μνημονίου και το μόνο που προσπαθεί είναι να διασώσει τους λεκτικούς τύπους (με την γελοία υποκατάσταση της τρόικας από τους «θεσμούς», του Μνημονίου από την Συμφωνία, της διαγραφής του χρέους από την «έξυπνη χρηματοοικονομική μηχανική» και άλλες φαιδρές φραστικές στρεψοδικίες). Δηλώνει πλέον ότι συμφωνεί με το 70% του Μνημονίου και κρύβει ότι το τελευταίο δεν είναι ένα μενού α-λα-καρτ αλλά μία σφιχτοδεμένη αντιλαϊκή στρατηγική που επιβάλλει μία προδιαγεγραμμένη πορεία με ανύπαρκτους βαθμούς ελευθερίας κίνησης.

Η λίστα μεταρρυθμίσεων που υπέβαλε η κυβέρνηση στην ΕΕ – που ουσιαστικά της υπαγορεύθηκε από την τελευταία – είναι σαφής. Αποδοχή των περισσότερων μνημονιακών αλλαγών που εκκρεμούν για την τελευταία Μνημονιακή αξιολόγηση (ναι στις ιδωτικοποιήσεις και στην ευελιξία της αγοράς εργασίας, συνέχεια της φορομπηχτικής πολιτικής κλπ.) και απλά προσπάθεια να βαφτιστεί το κρέας ψάρι και να δοθούν κάποια ψίχουλα για ελεημοσύνες.

Ουσιαστικά και αυτή η συγκυβέρνηση ακολουθεί τον δρόμο της προηγούμενης. Η αντιλαϊκή λιτότητα και η υποβάθμιση της χώρας θα συνεχισθούν για όσο αντέξουν οι «ιθαγενείς». Η χώρα θα παραμείνει δέσμια της ΕΕ και ανίκανη να διασώσει τον εαυτό της από τις καταστροφικές επιλογές των ηγεμόνων της. Και φυσικά στο τέλος του τετραμήνου κυοφορείται νέο δάνειο και φυσικά (γιατί αυτά πάνε μαζί) νέο Μνημόνιο λιτότητας (και ας ονομασθεί Σύμφωνο για την Ανάπτυξη).

Δεν χωρούν πλέον ψευδαισθήσεις. Μέσα στα πλαίσια της ΕΕ δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την Μνημονιακή λαίλαπα.

 

 

Advertisement