Η ΜΑΡΣ (Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση) έκλεισε τον κύκλο της

 

Η ΜΑΡΣ δημιουργήθηκε για να προωθήσει την πρόταση ενός παλλαϊκού πολιτικού και κοινωνικού μετώπου για την εφαρμογή ενός μεταβατικού προγράμματος φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση που απαραίτητη προϋπόθεση υλοποίησής του είναι  η έξοδος από την ΟΝΕ και η  αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ. Η αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ είναι ο μόνος δρόμος όχι μόνο για να υπάρξει μία φιλολαϊκή διέξοδος από την σημερινή κρίση αλλά και να ανοίξει η προοπτική του να γίνει ο λαός κυρίαρχος στον τόπο του. Η ΜΑΡΣ αποτέλεσε συντονισμό ανεξάρτητων αγωνιστών της Αριστεράς και πολιτικών συλλογικοτήτων. Προσπάθησε με τις μικρές δυνάμεις της να εκφράσει την πλατειά πεποίθηση τόσο του κόσμου της Αριστεράς όσο και μεγάλων πρωτοπόρων τμημάτων των εργαζομένων ότι μόνο με ένα τέτοιο παλλαϊκό μέτωπο μπορεί να ανοίξει μία άλλη πορεία για τη χώρα και το λαό μας, πέρα από μνημόνια, χρέη, υποταγή στους πάτρωνες της ΕΕ και στην ελληνική ολιγαρχία. Στα πλαίσια αυτά πήρε μία σειρά πρωτοβουλίες που συνάντησαν μία αξιοσημείωτη ανταπόκριση από ευρύτερες μάζες της Αριστεράς και του κόσμου της εργασίας. Με βάση την λογική αυτή στις προηγούμενες εκλογές συνεργάσθηκε με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συνέβαλε με τις όποιες δυνάμεις της στην αποφυγή της λεηλασίας του κόσμου της Αριστεράς και της εργασίας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα, μετά την αποκάλυψη της απάτης του ΣΥΡΙΖΑ και εμπρός στη βαρβαρότητα του 3ου Μνημονίου και στο ενιαίο μέτωπο όλων των δυνάμεων της εγχώριας ολιγαρχίας και του νενεκισμού στους πάτρωνες της ΕΕ που το στηρίζει, η ανάγκη του παλλαϊκού μετώπου κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπέρ της αποδέσμευσης από αυτήν είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ. Δυστυχώς επειδή μεταξύ του δυναμικού που συνέθεσε την ΜΑΡΣ προέκυψαν αφενός μεν διαφορετικές και αποκλίνουσες επιλογές για το τι πρέπει να γίνει μέσα στις νέες συνθήκες αφετέρου διαπιστώθηκαν μονομερείς ενέργειες που όχι μόνο δεν είχαν την σύμφωνη γνώμη του συνόλου της ΜΑΡΣ αλλά έγιναν γνωστές εκ των υστέρων. Μετά και την προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων, είναι προφανές ότι  η ΜΑΡΣ – που υπήρξε πάντα ένα σχήμα που λειτουργούσε με την ομοφωνία και την ευρύτατη συναίνεση – δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και αυτοδιαλύεται. Οι αγωνιστές που συσπειρώθηκαν σ’ αυτή παραμένουν πάντα ενεργοί μέσα στους αγώνες της Αριστεράς και του κόσμου της εργασίας.
Τριανταφυλλόπουλος Τάκης (Συντονιστής ΣΕ)

Ζαντιώτης Γιώργος (Μέλος ΣΕ)

Μαυρουδέας Σταύρος (Μέλος ΣΕ)

Περακάκης Γιάννης Μέλος (ΣΕ)

Ρούσης Γιώργος Μέλος (ΣΕ)

Στραβελάκης Νίκος Μέλος (ΣΕ)

Advertisement

Η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ και τα καθήκοντα της Αριστεράς

Η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ και τα καθήκοντα της Αριστεράς

Σταύρος Μαυρουδέας

Σαν έτοιμος από καιρό τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ διέβη τον Μνημονιακό Ρουβίκωνα. Εγκατέλειψε τις αντι-μνημονιακές πομφόλυγες για να προχωρήσει στην επιβολή ενός 3^ου Μνημονίου πάνω στη δύσμοιρη χώρα μας και το λαό της. Μετά από άπειρους θεατρινισμούς και κουτοπονηριές κατέληξε να προδώσει ανερυθρίαστα το λαϊκό αντι-μνημονιακό αίσθημα με βάση το οποίο κατόρθωσε από κόμμα του 3% να γίνει κυβέρνηση. Μάλιστα το έκανε με τον πιο χυδαίο τρόπο προδίδοντας την αμέσως επόμενη μέρα το περήφανο λαϊκό ΟΧΙ στους ιταμούς εκβιασμούς του ευρωιερατείου.

Όχι μόνο αυτό αλλά επιπλέον προσθέτει και ύβρη επάνω στην προδοσία. Ο συστημικός ΣΥΡΙΖΑ σκυλεύει το όνομα της Αριστεράς για να καλύψει την προδοσία των λαϊκών προσδοκιών. Με τον τρόπο αυτό παρέχει διπλή υπηρεσία στο σύστημα. Αφενός προβάλλει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτό των Μνημονίων. Αφετέρου προσπαθεί να εξευτελίσει την Αριστερά παρουσιάζοντας την σαν συνένοχη στο έγκλημα.

Το νέο Μνημόνιο θα βαθύνει ακόμη περισσότερο την φτωχοποίηση της μεγάλης εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, την υποτέλεια στα ηγεμονικά κέντρα της ΕΕ και την «κινεζοποίηση» της ελληνικής οικονομίας. Θα υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας για ακόμη περισσότερα χρόνια απ’ ότι τα προηγούμενα.

Μπροστά σ’ αυτή την θλιβερή προοπτική, τώρα είναι η ώρα της ευθύνης για όλα τα βασικά ρεύματα της ελληνικής Αριστεράς. Όχι μόνο οφείλουν να σώσουν την τιμή της ελληνικής Αριστεράς αλλά πάνω απ’ όλα πρέπει να δείξουν ότι ένας άλλος πραγματικά φιλολαϊκός δρόμος διεξόδου υπάρχει και να αγωνιστούν για να τον επιβάλλουν. Ιδιαίτερα, μπροστά στην προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να μην αφήσουν τις λαϊκές μάζες έρμεες σε συστημικά παιχνίδια και ακροδεξιά εγχειρήματα. Πρέπει να αξιοποιήσουν και να οδηγήσουν στη αντικειμενική του κατάληξη το πάνδημο ΟΧΙ ενάντια στους εγχώριους νενέκους και στους πάτρωνες τους της ΕΕ.

Αφήνοντας στην άκρη την συστημική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που καμία σχέση δεν έχει πλέον με την Αριστερά, τώρα είναι η ώρα της ευθύνης για την ανατρεπτική Αριστερά, για τις δυνάμεις μέσα και γύρω από το ΚΚΕ που αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο της γραμμής του και για την αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ανατρεπτική Αριστερά πρέπει να αφήσει στην άκρη ιδεοληπτικές πολιτικές (κρατώντας όμως σφικτά την Μαρξιστική θεωρία και πολιτική) και να προτείνει θαρρετά την μόνη πραγματικά ρεαλιστική και ταυτόχρονα εν τοις πράγμασι επαναστατική πολιτική πρόταση: την αποδέσμευση από την ΕΕ (και όχι μόνο μία λειψή και από μόνη της αναποτελεσματική έξοδος από την ΟΝΕ). Πρέπει να αξιοποιήσει την αξιοσημείωτη παρουσία της στους μαζικούς χώρους για μία κυριολεκτική πορεία προς το λαό. Να μιλήσει στις χειμαζόμενες πληβειακές μάζες για τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση και να πρωτοστατήσει στην οικοδόμηση του παλλαϊκού μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που θα αγωνιστεί γι’ αυτήν. Ιδιαίτερα η Πολιτική Συνεργασία δυνάμεων και αγωνιστών ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ πρέπει να συμβάλλει καθοριστικά σ’ αυτό.

Οι δυνάμεις μέσα και γύρω από το ΚΚΕ και ιδιαίτερα οι αγωνιστές της βάσης του πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα εκ των έσω διόρθωσης της κατάστασης μέσα στο ΚΚΕ. Μόνο η συγκρότηση και η μαζική παρουσία ενός παλλαϊκού μετώπου της αποδέσμευσης από την ΕΕ μπορεί να δημιουργήσει τους όρους για την αναγκαία ανάταξη του κομμουνιστικού εγχειρήματος στη χώρα μας. Και αυτό αφορά όλες τις δυνάμεις κομμουνιστικής αναφοράς σε όλα τα ρεύματα της ελληνικής Αριστεράς.

Οι δυνάμεις και οι αγωνιστές της αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει σήμερα να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Οφείλουν να αναλογιστούν κατ’ αρχήν τις ευθύνες τους για την «υπόθεση ΣΥΡΙΖΑ», ενός εγχειρήματος από την αρχή υπονομευμένου πολιτικά και προγραμματικά. Το τοπίο στην ελληνική Αριστερά και στην κοινωνία θα ήταν πολύ καλύτερο σήμερα αν δεν είχαν στέρξει στην «υπόθεση ΣΥΡΙΖΑ». Επίσης, τι νόημα έχει η καταψήφιση των μνημονιακών μέτρων και η στήριξη της Μνημονιακής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ; Πόσο ενδιαφέρουν τις λαϊκές μάζες οι εσωκομματικοί σκυλοκαβγάδες του ΣΥΡΙΖΑ; Τι νόημα έχει η παρατεταμένη εμπλοκή στο εσωκομματικό παιχνίδι όταν το αντιλαϊκό τσουνάμι ήδη αρχίζει να χτυπά τους εργαζόμενους; Πρέπει επίσης να ξεκαθαρίσουνι την θέση τους απέναντι στην ΕΕ και ιδιαίτερα να παραμερίσουν ψευδαισθήσεις περί «προοδευτικής» ανάταξης της.

Για όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος τώρα είναι η ώρα της ευθύνης. Πρέπει να πρωτοστατήσουν στην πανελλαδική συγκρότηση του ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ. Που πρέπει να αναπτύξει το λαϊκό κίνημα και να διεκδικήσει την κυβερνητική εξουσία (στηριγμένο στο προηγούμενο και σαν βήμα για ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές).

Οι βασικοί άξονες του προγράμματος του μετώπου αυτού είναι γνωστοί και ευρύτερα αποδεκτοί μέσα στους κόλπους του λαϊκού κινήματος:

• Καταγγελία του Μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων και κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων.
• Άρνηση πληρωμών και μονομερής διαγραφή του εξωτερικού χρέους.
• Έξοδος από την ΟΝΕ και την ΕΕ.
• Έλεγχος στην κίνηση των κεφαλαίων εκτός της χώρας.
• Σύστημα προοδευτικής φορολογίας για να πληρώσει η ολιγαρχία και να βελτιωθεί η θέση του λαού και των μικρομεσαίων στρωμάτων.
• Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος για την διάσωση του και την χρησιμοποίηση του προς όφελος μίας φιλολαϊκής αναπτυξιακής πορείας.
• Κοινωνικά σχεδιασμένη παραγωγική αναδιάρθρωση της οικονομίας για να ανασυγκροτηθεί η οικονομία με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και υπό λαϊκό έλεγχο. Εθνικοποίηση των τομέων κοινής ωφέλειας και των μεγάλων παραγωγικών μονάδων σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, Κοινωνικός έλεγχος των βασικών οικονομικών κλάδων, Ενεργητική βιομηχανική πολιτική (δημιουργίας, προστασίας και στήριξης συγκεκριμένων κλάδων).
• Φιλολαϊκή εισοδηματική πολιτική (μισθοί και συντάξεις που εξασφαλίζουν την ευημερία της μεγάλης εργαζόμενης κοινωνικής πλειονότητας) και ανόρθωση της κοινωνικής πρόνοιας (υγεία, ασφάλιση) και της δωρεάν εκπαίδευσης.
• Σχεδιασμένη και πολυδιάστατη εξωτερική οικονομική και εμπορική πολιτική.
• Ουσιαστικοποίηση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας.

Κάθε καθυστέρηση στην συγκρότηση αυτού του παλλαϊκού μετώπου είναι πολλαπλά επιζήμια. Οι καιροί ου μενετοί.

Ανακοίνωση της ΜΑΡΣ για την επιμήκυνση του χρέους

Η κυβέρνηση εγκαταλείπει την διαγραφή του χρέους.

Η πρόσφατη δήλωση Βαρουφάκη για επιμήκυνση του χρέους αντί κουρέματος του επιβεβαιώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και τυπικά εγκαταλείπει, πριν αρχίσει καν η διαπραγμάτευση με την ΕΕ, την προγραμματική του δέσμευση για συναινετική διαγραφή μέρους του χρέους. Η «έξυπνη μηχανική χρέους» που (με την βοήθεια της Lazard) μεταφέρει το βάρος του χρέους και της εξυπηρέτησης του στο μέλλον αλλά σε καμία περίπτωση δεν το διαγράφει ούτε και το κάνει βιώσιμο.

Η σαφής αυτή διολίσθηση σημαίνει ότι η Ελλάδα παραμένει δέσμια του χρέους προς το ιερατείο της ΕΕ και το τελευταίο μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να την εκβιάσει. Πράγμα που ήδη κάνει με τον έλεγχο που ασκεί πάνω στη δυνατότητα του ελληνικού δημοσίου να αυξήσει την έκδοση έντοκων γραμματίων (που ουσιαστικά είναι βραχυχρόνιος εσωτερικός δανεισμός) και στην αύξηση της παροχής έκτακτης ρευστότητας (ELA) από την ελληνική κεντρική τράπεζα προς τις εμπορικές τράπεζες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι η επιμήκυνση σημαίνει κούρεμα. Πρόκειται για απαράδεκτη υποκρισία. Με το κούρεμα του χρέους απαλλάσσεσαι από τουλάχιστον ένα μέρος του ενώ με την επιμήκυνση το χρέος παραμένει, η αποπληρωμή του παρατείνεται, ενδεχομένως μειώνονται οι δόσεις εξυπηρέτησης του και ταυτόχρονα αυξάνεται το συνολικό κόστος αποπληρωμής του αρχικού ποσού.

Φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τις παραδόσεις της Αριστεράς και αποτελεί δείγμα αστικού πολιτικαντισμού το να διακηρύσσεις προεκλογικά την διαγραφή και να διαπραγματεύεσαι μετεκλογικά την επιμήκυνση. Η Αριστερά δεν κοροϊδεύει το λαό, του μιλά καθαρά γιατί τον θέλει ενεργό παράγοντα και όχι απλό χειροκροτητή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ένα δεύτερο επιχείρημα όταν δεν πιάνει η ταύτιση κουρέματος και επιμήκυνσης: ότι έτσι θα περιορισθεί τουλάχιστον η λιτότητα. Και αυτό το επιχείρημα είναι έωλο. Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετακινηθεί από τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς στους προϋπολογισμούς με 1-1.5% πλεόνασμα. Αυτό δείχνει καθαρά ότι το ύψος της επιμήκυνσης θα εξαρτηθεί από το ύψος της λιτότητας. Με άλλα λόγια, το μόνο που μπορεί να κάνει μία διαπραγμάτευση μέσα στην ευρω-φυλακή είναι να απαλύνει λίγο το βάρος της λιτότητας έναντι μιας συνολικής αύξησης της δανειακής επιβάρυνσης (δάνεια συν σύνολο τόκων) απλώνοντας τα στο χρόνο. Πρόκειται δηλαδή για μία αναδιανομή ψίχουλων ενώ η εξάρτηση της χώρας από την ΕΕ και τους μηχανισμούς της παραμένει.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να δουν καθαρά ότι δεν υπάρχει καμία φιλολαϊκή διέξοδος μέσα στα πλαίσια της ΕΕ. ΟΙ μεσοβέζικες λύσεις δεν είναι λύσεις αλλά αντίθετα μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερες τραγωδίες. Τα θύματα δεν μπορούν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με τους θύτες τους. Μόνο η πάλη για την ρήξη με την ΟΝΕ/ΕΕ και την αποδέσμευση της χώρας από την ευρω-φυλακή μπορεί να κάνει ξανά το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Αθήνα 3/2/2015

Μ.ΑΡ.Σ.

www.aristerisymporefsi.gr

https://www.facebook.com/aristerisymporefsi

– See more at: http://aristerisymporefsi.gr/index.php/symporefsi/item/337-xreos#sthash.JKFODs1j.dpuf

Ανακοίνωση της ΜΑΡΣ για την επίσκεψη Ντάισεμπλουμ στην Αθήνα: θέατρο και πραγματικότητα

Η επίσκεψη Ντάισεμπλουμ στην Αθήνα: θέατρο και πραγματικότητα

 

Η επίσκεψη Ντάισεμπλουμ και οι «ξυνίλες» στην συνέντευξη τύπου πυροδότησε έναν επικοινωνιακό πόλεμο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ (συμβοηθούντων των ΜΜΕ της διαπλοκής). Ο πόλεμος αυτός είναι εξόχως θεατρικός αλλά κρύβει την πραγματικότητα.

Η ΝΔ του Σαμαρά και ο εσμός των διαπλεκόμενων ΜΜΕ πιθηκίζουν περί καταστροφής λόγω σύγκρουσης με την ΕΕ. Μάλιστα, σαν γνήσιοι νενέκοι, προσπαθούν να υποδαυλίσουν μορφές κοινωνικού πανικού ελπίζοντας ότι έτσι θα διασωθούν και θα επανακάμψουν σύντομα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ μηρυκάζει περί περήφανης στάσης και σκληρής διαπραγμάτευσης. Την ίδια ώρα όμως διαμηνύει ότι επιδιώκει έναν έντιμο συμβιβασμό.

Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από τα εκατέρωθεν επικοινωνιακά παιχνίδια. Η ιμπεριαλιστική ΕΕ, καθώς έχει στα χέρια της όλα τα βασικά οικονομικά εργαλεία εκβιασμού, ανεβάζει τους τόνους για να ενισχύσει την διαπραγματευτική της θέση. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την συστηματική προεκλογική δεξιά διολίσθηση του, έχει εκλεγεί με ένα πρόγραμμα που απέχει από τις δηλωμένες ανοχές της ΕΕ. Όμως, εγκλωβισμένος στον ευρωμονόδρομο, διαθέτει πολύ λίγα μέσα πίεσης.

Η ΕΕ ανεβάζει συνεχώς τις απαιτήσεις, δηλώνοντας ότι είναι αδιανόητη η αθέτηση των μνημονιακών δεσμεύσεων (μέχρι και να μην αγγιχτεί τίποτα από τα φορολογικά μέτρα απαίτησε ο Σόιμπλε) και απαιτώντας ένα νέο πρόγραμμα που θα είναι συνέχεια του Μνημονίου (άσχετα του πως θα ονομασθεί). Αλλιώς απειλεί με περιορισμό ορισμένων κρίσιμων μηχανισμών για την ελληνική οικονομία έτσι όπως την έχει καταντήσει η ευρωπαϊκή ενοποίηση (ELA κλπ.).

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη κατεβάσει τον πήχη δηλώνοντας δια χειλέων Βαρουφάκη ότι η (συναινετική) διαγραφή του χρέους είναι ένα διαπραγματευτικό χαρτί (δηλαδή μπορεί να ανταλλαχθεί με κάτι άλλο). Αυτό για το οποίο διαπραγματεύεται είναι το νέο πρόγραμμα της ΕΕ για την Ελλάδα να μην είναι τυπική συνέχεια του Μνημονίου και να έχει άλλο όνομα (αν και αποδέχεται ότι σ’ αυτό θα παίζουν ρόλο η ΕΕ και η ΕΚΤ και δεν αρνείται και κάποιο ρόλο στο ΔΝΤ). Ιδιαίτερα θέλει να αποφύγει την απεχθή εικόνα των ιεροεξεταστών της τρόικας στην Αθήνα (κάτι που προσπάθησε μάταια να αποφύγει και η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τα αποτυχημένα ταξίδια στο Παρίσι). Επιθυμεί στο πρόγραμμα αυτό να υπάρχει μία μετρίαση της λιτότητας (η οποία θα παραμείνει καθώς αποδέχεται πλέον όχι μόνον ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς αλλά και μικρά πρωτογενή πλεονάσματα), να αναδιανεμηθούν λίγο τα βάρη του προς τα πιο εύπορα στρώματα και συγχρόνως να γίνει λιγότερο επώδυνη η εξυπηρέτηση του χρέους (μέσω επιμήκυνσης, μείωσης επιτοκίων, ρήτρας ανάπτυξης κλπ.). Ένας τέτοιος συμβιβασμός στην καλύτερη περίπτωση θα έχει σαν αποτέλεσμα μία αναδιανομή κάποιων ψίχουλων από όσα έχασαν οι εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια.

Σε αυτή την διελκυστίνδα η ΕΕ έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι δεν διανοείται όχι μόνο έξοδο από την ΕΕ αλλά ούτε καν σύγκρουση και καθώς ο λαός έχει αδρανοποιηθεί από την αναμονή κυβερνητικών λύσεων. Η σκλήρυνση της στάσης της ΕΕ δείχνει για άλλη μία φορά ότι μέσα στα πλαίσια της δεν υπάρχουν περιθώρια ακόμη και για τις μικρότερες φιλολαϊκές παραχωρήσεις. Οι επικοινωνιακές κόντρες δεν λύνουν τα προβλήματα. Ο μόνος δρόμος για μία φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση είναι να αλλάξει όλο το σκηνικό: σύγκρουση και ρήξη με την ΟΝΕ και την ΕΕ. Μόνο ο οργανωμένος λαός μπορεί να ανατρέψει το στημένο παιχνίδι. Η επιστροφή του στο προσκήνιο είναι άμεση ανάγκη.

Μ.ΑΡ.Σ.

http://aristerisymporefsi.gr/

https://www.facebook.com/aristerisymporefsi

 

 

Ανακοίνωση της ΜΑΡΣ για το εκλογικό αποτέλεσμα

            ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ (ΜΑΡΣ)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Για το εκλογικό αποτέλεσμα της 25/1/2015

1. Ο ελληνικός λαός στις εκλογές της 25ης /1/2015 καταδίκασε τα μνημονιακά κόμματα που οδήγησαν τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού σε εξαθλίωση. Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που εφάρμοσε πιστά τα προγράμματα της Ε.Ε. και της ολιγαρχίας, ηττήθηκε και τιμωρήθηκε από τον ελληνικό λαό. Ο λαός ανέδειξε το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση με την επιθυμία να πάρει μια ανάσα από την επίθεση των τελευταίων ετών.

Όμως, η λαιμητόμος της Ε.Ε. και των αντιλαϊκών προγραμμάτων της (είτε ονομάζονται μνημόνια είτε διαφορετικά) παραμένει, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ από κυβερνητική θέση πλέον επαγγέλλεται ότι θα εφαρμόσει μια φιλολαϊκή πολιτική μέσα στα πλαίσια της Ευρωζώνης –  Ε.Ε., όταν είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό. Την ίδια στιγμή η διαρκής δεξιά διολίσθηση  του ΣΥΡΙΖΑ – και ειδικά στην προεκλογική περίοδο – και οι διαβεβαιώσεις ότι δεν θα προχωρήσει σε καμιά μονομερή ενέργεια απέναντι στους δανειστές δεν παρέχουν εγγυήσεις για μια φιλολαϊκή πολιτική διεξόδου από την κρίση με ουσιαστικές τομές και βελτιώσεις στο βιοτικό επίπεδο του λαού.

Ταυτόχρονα, το λαϊκό κίνημα οφείλει να βρίσκεται σε αυξημένη εγρήγορση, αφού με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα η ναζιστική ΧΑ  διατηρεί σημαντική δύναμη στην πολιτική και κοινωνική ζωή και χρησιμοποιείται σαν φόβητρο απέναντι στους εργαζόμενους και στις διεκδικήσεις τους.

2.Η Πολιτική Συνεργασία Δυνάμεων και Αγωνιστών/στριών  ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση -ΜΑΡΣ συγκρότησε και συσπείρωσε  δυνάμεις αντίστασης και προοπτικής, σε συνθήκες ακραίας πόλωσης της αριστερής ψήφου και διεκδίκησης της «πολυπόθητης» αυτοδυναμίας. Χαιρετίζουμε τους συναγωνστές/στριες που έδωσαν την εκλογική μάχη με πάθος και ετοιμότητα μέσα σε μια πολύ σύντομη και πιεστική προεκλογική περίοδο.

Σε συνθήκες πιο δύσκολες από τις αντίστοιχες εκλογές του Ιουνίου 2012, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΑΡΣ πέτυχε ένα καλύτερο αποτέλεσμα και αυτό μπορεί να αξιολογηθεί ως θετικό. Το μετωπικό ενωτικό βήμα που έκανε η Πολιτική Συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΜΑΡΣ αναγνωρίσθηκε από ένα διακριτό τμήμα αγωνιστών της Αριστεράς και εργαζομένων. Επιπλέον, αναγνωρίσθηκε η συνεχής, αταλάντευτη και μαχητική παρουσία των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ στους λαϊκούς αγώνες και ο ρόλος τουςσ’ αυτούς, που παραμορφώνεται από το καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα. Με αυτή τη δύναμη θα συνεχίσουμε από αύριο μέσα στους μαζικούς χώρους και τους λαϊκούς αγώνες την προσπάθεια για τη συγκρότηση του αναγκαίου  κοινωνικού και πολιτικού μετώπου που θα προωθήσει μία πραγματική φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση συγκρουόμενο με την ΕΕ και το σύστημα. Το ρεύμα αυτό θα συμβάλει στην αριστερή προγραμματική και κινηματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα στηρίξει φιλολαϊκά μέτρα της, θα συγκρουστεί με τις υποχωρήσεις και τους συμβιβασμούς της, αλλά πάνω απ’ όλα θα προβάλει τη δική του πρόταση για ένα άλλο δρόμο για τη χώρα έξω από τη  φυλακή της ΕΕ που θα απαντά στα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων και θα ανοίγει τον δρόμο για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, το σοσιαλισμό.

Έτσι κι αλλιώς το επόμενο διάστημα τα διλήμματα θα είναι αμείλικτα, οι απαντήσεις που απαιτούνται πρέπει να είναι καθαρές και τολμηρές και η ενωτική μετωπική παρέμβαση της αντισυστημικής αριστεράς θα είναι καθοριστική.

Αθήνα 26/1/2015

EKΛΟΓΕΣ 2015 Συζήτηση Τζέϊμς Σόντερς ΑΝΕΛ & Σταύρος Μαυρουδέας ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ

Προεκλογική συζήτηση στο Zougla TV

Συμμετοχή στην εκπομπή Επί του Πιεστηρίου, Kontra Channel 17-1-2015

Επί του Πιεστηρίου, Kontra Channel 17-1-2015

(με τον Σωτήρη Ξενάκη – σχολιαστής Μάκης Κουρής )

 

 

 

Τα βίντεο από την μαζική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ στο Περιστέρι 18/1/2015

Εξαιρετικά μαζική και γόνιμη η χθεσινή εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ στο Περιστέρι 18/1/2015

Ακολουθούν τα βίντεο από την εκδήλωση.

Προεκλογική Εκδήλωση ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α-Μ.ΑΡΣ Περιστερίου -Ελένη Βαφειάδου

 

Προεκλογική Εκδήλωση ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α-Μ.ΑΡΣ Περιστερίου -Βασίλης Μυρσινιάς

 

Προεκλογική Εκδήλωση ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α-Μ.ΑΡΣ Περιστερίου -Σταύρος Μαυρουδέας

 

Πρόσκληση σε Συνέντευξη Τύπου

 

Ο συνδυασμός ΑΝΤΑΡΣΥΑ & Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση- ΜΑΡΣ, Πολιτική Συνεργασία Δυνάμεων και Αγωνιστών/στριών, που συμμετέχει στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, σας καλεί σε συνέντευξη Τύπου, στην οποία θα παρουσιάσει τα ψηφοδέλτια και το πολιτικό πρόγραμμά του.

Θα παραβρεθούν υποψήφιοι βουλευτές και αγωνιστές από το χώρο των κινημάτων, πολιτικοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες και πανεπιστημιακοί που υποστηρίζουν το ψηφοδέλτιο.

Η συνέντευξη θα γίνει στην αίθουσα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Νίκης 4, Πλ. Συντάγματος, 1ος όροφος, την Τρίτη 13 Ιανουαρίου, στις 11.30 π.μ.

Το γραφείο Τύπου

Τηλέφωνα επικοινωνίας 6948369941 και 6933323651

 

 

Δήλωση στήριξης της πολιτικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την ΜΑΡΣ (Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση)

Δήλωση στήριξης της Συμπόρευσης

---

Για την αριστερή μετωπική συνεργασία ενάντια στην ΕΕ και στο σύστημα

Η τρέχουσα πολιτική και οικονομική κατάσταση δεν αφήνει κανένα περιθώριο για εφησυχασμό. Παρά τα μυθεύματα περί ‘success story’ η μεγάλη εργαζόμενη πλειονότητα της κοινωνίας βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην ανέχεια την ίδια ώρα που η εγχώρια ολιγαρχία και οι ευρωπαίοι πάτρωνες της απαιτούν ολοένα και περισσότερες θυσίες από αυτήν και διαγκωνίζονται μεταξύ τους για τον διαμοιρασμό της λείας.

Απέναντι σε αυτή την εντεινόμενη κρίση η «εντός των τειχών» Αριστερά στέκεται δειλή και άβουλη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αρνούμενος την ρήξη με το κυρίαρχο σύστημα και εγκλωβισμένος στον φιλοευρωπαϊσμό του, αποδέχεται τις βασικές συστημικές «κόκκινες γραμμές» και υπόσχεται φιλολαϊκές λύσεις τις οποίες (ακόμη όταν είναι πολύ πίσω από τις προγραμματικές του θέσεις) δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει μέσα σε αυτά τα πλαίσια. Πόσο μάλλον που συναγελάζεται με μνημονιακές δυνάμεις όπως η ΔΗΜΑΡ, με μέχρι προσφάτως στελέχη του ΠΑΣΟΚ και με δεξιές δυνάμεις όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Ταυτόχρονα παραπέμπει τα πάντα στις εκλογές και δεν κάνει τίποτα ουσιαστικό για να κινητοποιήσει τις πλατιές λαϊκές μάζες, απαραίτητη προϋπόθεση για την όποια λαϊκή κατάκτηση. Από την άλλη, το ΚΚΕ αρνείται κάθε ενωτική μετωπική σύμπραξη, διασπά τους μαζικούς αγώνες, παραπέμπει τα πάντα στο σοσιαλισμό χωρίς στην πράξη να κάνει τίποτα για να ανοίξει τον δρόμο προς αυτόν. Στην πραγματικότητα και αυτό δεν θέτει θέμα άμεσης εξόδου από την ευρωζώνη και ρήξης-εξόδου από την ΕΕ.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες πέρα από την αναγκαιότητα ενός πολιτικού επαναστατικού υποκειμένου είναι περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ μία πλατειά μετωπική συμπόρευση των δυνάμεων της Αριστεράς που θα προωθεί μία άμεση μεταβατική φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση και θα ανοίγει τον δρόμο για τον ριζικό κοινωνικό μετασχηματισμό.

Η μετωπική αυτή συμπόρευση, στη βάση ενός ανατρεπτικού μεταβατικού προγράμματος, πρέπει να τολμά να ξεπεράσει τις συστημικές «κόκκινες γραμμές» και ιδιαίτερα να βάζει στο επίκεντρο της την ρήξη με την ΕΕ. Χωρίς την σύγκρουση με αυτό τον αντιδραστικό μηχανισμό κανένα φιλολαϊκό βήμα δεν μπορεί να προχωρήσει.

Η πρόσφατη πολιτική συμφωνία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΜΑΡΣ (ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ, μιας κίνησης στην οποία εκτός αρκετών αριστερών οργανώσεων και του Σχεδίου Β΄ συμμετέχουν και πολλοί ανένταχτοι αριστεροί) κινείται στον δρόμο αυτό. Δίχως να παραβλέπουμε ότι αυτή η συμφωνία καθυστέρησε ανεπίτρεπτα και ότι υπάρχουν σοβαρές ευθύνες για αυτό εκτιμούμε ότι αποτελεί ένα θετικό βήμα για την συγκρότηση ενός μεγάλου κοινωνικού και πολιτικού λαϊκού μετώπου που θα παλέψει για να αλλάξει την πορεία του τόπου.

Πιστεύουμε ότι η κίνηση αυτή η οποία όπως ορθώς δηλώθηκε δεν είναι πρωτίστως εκλογική πρέπει να υποστηριχθεί από όλες τις ζωντανές δυνάμεις της εργασίας, της νεολαίας και της διανόησης. Πρέπει να πλαισιωθεί από ανάλογες πρωτοβουλίες σε τόπους κατοικίας και χώρους δουλειάς που να προωθούν μετωπικά αλλά και με σαφήνεια αυτό το μεταβατικό  αριστερό και ανατρεπτικό αντι-ΕΕ πρόγραμμα.

Οι καιροί δεν επιτρέπουν καμία ολιγωρία. Αν δεν ξεπεραστεί ο εφησυχασμός, η λογική της εκλογικής ανάθεσης, ο σεκταρισμός, η λογική του όλα ή τίποτα, και αν δεν αποτολμηθεί η σύγκρουση με τις «κόκκινες γραμμές» του συστήματος και της ΕΕ οι προοπτικές είναι ζοφερές για το λαό μας . Ήλθε η ώρα οι ζωντανές και μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και της εργασίας να συμπορευθούν πολιτικά και να πρωτοστατήσουν στον αγώνα αυτό έχοντας πάντοτε ορθάνοιχτες τις πόρτες σε όλους τους οργανωμένους και ανένταχτους αριστερούς που θέλουν να συμμετέχουν μετωπικά σε αυτόν.

Βασσάλος Γιώργος υποψήφιος διδάκτωρ, Βρυξέλλες

Βέμος Παναγιώτης, μαθηματικός

Γεωργακάκης Βαγγέλης, εκδότης

Δαφερμάκης Μανώλης, Επικ. Καθηγητής Παν. Κρήτης

Θερμογιάννης Λάζαρος, μαθηματικός, πρώην δήμαρχος Μεταμόρφωσης

Κακαγιάννης Νίκος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός

Κακαρίνος Γιώργος, Ψυχίατρος, υποψ. διδάκτωρ φιλοσοφίας

Κατσαρός Κυριάκος, πολ. επιστήμονας

Λιόσης Βασίλης, μαθηματικός

Μαρούσης Γιώργος, συγγραφέας

Μαυρουδέας Σταύρος, καθηγητής Παν. Μακεδονίας

Μεϊμάρης Τριαντάφυλλος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Υπαλλήλων Κ.Υ. ΥΠΑΙΘ

Νικολακόπουλος Γιάννης, φυσικός

Παγουλάτου Μάρθα, εργοθεραπεύτρια

Παπαδάτος Δημοφάνης, οικονομολόγος, μέλος ΔΣ ΣΥΤΕ

Παπαδόπουλος Νίκος, υποψήφιος διδάκτωρ φιλοσοφίας, Παρίσι

Παριανός Γιώργος, δικηγόρος

Πατέλης Δημήτρης, Αν. Καθηγητής Πολ. Κρήτης

Περδίκης Διονύσης, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Βερολίνο

Ρούσης Γιώργος, ομότιμος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Στραβελάκης Νίκος, οικονομολόγος

Φαγογένης Κώστας, εκπαιδευτικός-κοινωνιολόγος

Φρατζεσκάκης Μανώλης, δικηγόρος

Χατζόπουλος Στάθης, δικηγόρος

Χρύσης Αλέξανδρος, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου