Βιβλία – Books

Greek Capitalism in Crisis

Marxist Analyses

Edited by Stavros Mavroudeas

Routledge – 2014 – 264 pages

Series: Routledge Frontiers of Political Economy

• Recommend to Librarian

Purchasing Options:

• Pre-Order NowHardback: £85.00
  978-0-415-74492-8
  9th July 2014
  Available for pre-order

• Description
• Contents
• Subjects

Despite the depth of the Greek crisis, the exorbitant burdens placed upon the working people and the massive popular resistance movement to capitalist policies, there is a definite lack of consistently Marxist analyses of the Greek problem. International debates regarding the Greek crisis have been dominated by orthodox (Neoclassical and neo-Keynesian) approaches.

The heterodox side of these debates has been occupied by Radical Political Economy approaches (usually radical Post-Keynesian or Marxo-Keynesian perspectives). Moreover, they are dominated by the ‘financialization’ thesis which is quite alien to Marxism, neglects the sphere of production and professes that the global crisis is simply a financial crisis that has nothing to do with ‘real’ accumulation and the profit rate.

This book argues that by emphasizing the sphere of production and profitability, classical Marxist analysis better explains the Greek crisis than its orthodox and heterodox competitors. The contributors present critiques of the prevalent approaches and offer studies of the Greek crisis that use the methodology and the analytical and empirical tools of classical Marxist Political Economy. In particular, it is shown that the Greek crisis was caused by falling profitability and the ensuing over accumulation crisis. The ‘broad unequal exchange’ existing between the euro-center and the euro-periphery contributed to Greek capital’s falling profitability. This book enriches the debate about the Greek economic crisis by demonstrating the insights that can be drawn by considering the Marxist alternative to the dominant mainstream and heterodox approaches.

 

—————————————————————————————-

Look inside	The Limits Of Regulation A Critical Analysis of Capitalist Development Stavros Mavroudeas Stavros Mavroudeas, University of Macedonia, Greece 2012 232 pp Hardback 978 0 85793 863 3 ebook isbn 978 0 85793 864 0 Hardback £65.00 on-line price £58.50
	Qty
	Available as an eBook for subscribing libraries on . For individuals at paper price on and Other eBook partners. Description ‘Whilst the regulation approach has gone beyond its peak of influence and has been diluted of much of its radical content, this outstanding critical appreciation of its strengths and weaknesses will prove an invaluable point of reference for all those engaged in the political economy of the national within the global economy.’ – Ben Fine, University of London, UK Contents Contents: Introduction Part I: The Regulation Approach: An Overview 1. Regulation in Context 2. Influences and Sources of Inspiration Part II: The Regulation Approach: A Middle-Range Theory 3. Middle-Range Theories 4. The Regulation Approach as a Middle-Range Theory Part III: Regulation’s Consumption Theory 5. Regulation and Consumption: Theory and Evidence 6. Regulation and the Mode of Consumption: A Critique Part IV: Regulation, the Labour Theory of Value and Economic Analysis 7. Regulation and Value Theory 8. Value Theory and Regulation’s Macroeconomics Conclusions References Index Further information ‘Whilst the regulation approach has gone beyond its peak of influence and has been diluted of much of its radical content, this outstanding critical appreciation of its strengths and weaknesses will prove an invaluable point of reference for all those engaged in the political economy of the national within the global economy.’ – Ben Fine, University of London, UK This unique and original book offers a critical survey of the regulation approach, an influential theoretical school born in the 1970s and belonging to the neo-Marxist and radical political economy traditions. The author’s persuasive argument is that regulation, in order to explain capitalist development, resorts to historicism and institutionalism and thereby adopts a ‘middle-range’ methodology. He contends that both its theoretical and methodological perspectives are currently unfit for this purpose. This novel critique of regulation will prove a challenging and stimulating read for academics, researchers and graduate students with an interest in heterodox economics, the history of economic thought, political economy, regional development and labour process theory.

 

 

—————————————————————————————————————————————————-

 

Η πολιτική οικονομία και η κριτική της

Στ.Δ.Μαυρουδέας

 

Εκδ. ΤΥΠΩΘΥΤΩ

ISBN: 960-402-280-6 | Αρ. Σελίδων: 244 | Ημ. Έκδοσης: 2006

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει τη θεωρία της Πολιτικής Οικονομίας (Κλασσικής και Μαρξιστικής) έτσι όπως αυτή συγκροτήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα τόσο από επιστημονικές συζητήσεις όσο και από κοινωνικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις. Στο πρώτο τμήμα του αναλύεται γιατί η επιστήμη των οικονομικών σχέσεων είναι μία «νεαρή» επιστήμη. Επίσης, εξηγείται γιατί και πώς μαζί με τη συγκρότηση των καπιταλιστικών οικονομιών γεννήθηκε και αυτός ο επιστημονικός κλάδος αλλά και γιατί η πρώτη κυρίαρχη εκδοχή του πήρε τη μορφή της Κλασσικής Πολιτικής Οικονομίας. Στη συνέχεια, στο δεύτερο τμήμα του βιβλίου, παρουσιάζεται ο βασικός θεωρητικός πυρήνας της Κλασσικής Πολιτικής Οικονομίας έτσι όπως αυτός συγκροτήθηκε και αναπτύχθηκε από τους κυριότερους εκπροσώπους της (Σμιθ, Ρικάρντο). Ιδιαίτερη έμφαση αποδίδεται στην Εργασιακή Θεωρία της Αξίας, που αποτέλεσε το θεμελιακό αναλυτικό πλαίσιο της Κλασσικής Πολιτικής Οικονομίας. Στο τρίτο τμήμα του βιβλίου παρουσιάζεται η Μαρξιστική Πολιτική Οικονομία και αναλύεται διεξοδικά η Αξιακή Θεωρία της Αφηρημένης Εργασίας, η θεωρία της υπεραξίας και η διαδικασία αναπαραγωγής του οικονομικού συστήματος. Το βιβλίο αυτό συνδυάζει στοιχεία από την οικονομική ιστορία και την ιστορία της οικονομικής σκέψης για να παρουσιάσει τη θεωρητική ανάλυση της Κλασσικής και της Μαρξιστικής Πολιτικής Οικονομίας.

——————————————————————————————————-

Οι τρεις εποχές του πανεπιστημίου

Το πανεπιστήμιο στον καπιταλισμό

Στ.Δ.Μαυρουδέας

 

Εκδ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

ISBN: 960-406-779-6 | Αρ. Σελίδων: 183 | Ημ. Έκδοσης: 2005
Είναι προφανές ότι σήμερα το πανεπιστήμιο περνά κρίση ταυτότητας. Οι παραδοσιακοί μηχανισμοί και οι σχέσεις λειτουργίας του αποδεικνύονται αναποτελεσματικοί, ενώ καινοφανή πρότυπα προβάλλονται ως διάδοχοί τους. Η σύνδεση του πανεπιστημίου με τον κόσμο των επιχειρήσεων, η δημιουργία νέων επιστημονικών κατευθύνσεων και τύπων σπουδών και οι αλλαγές στο ρόλο και τον κοινωνικό χαρακτήρα του ακαδημαϊκού προσωπικού αλλά και του φοιτητικού πληθυσμού είναι μερικά από τα νέα αυτά προτάγματα. Το παρόν βιβλίο προσπαθεί να ερμηνεύσει την κρίση αυτή και τις μεταβολές που επιτελούνται. Κεντρική του θέση είναι ότι το βασικό αίτιό τους εντοπίζεται στη γένεση ενός νέου σταδίου του καπιταλιστικού συστήματος, που η κυοφορία του ξεκίνησε μετά τη μεγάλη δομική κρίση της δεκαετίας του 1970.

——————————————————————————————————————————————

Ο χάρτης της κρίσης
Το τέλος της αυταπάτης

 

Συλλογικό Έργο

1η έκδοση: Νοέμβριος 2010Οι συγγραφείς του βιβλίου: Λεωνίδας Βατικιώτης, Κώστας Βεργόπουλος,  Μενέλαος Γκίβαλος, Μάκης Ζέρβας,  Γιάννης Κουζής, Κώστας Λαπαβίτσας,  Σταύρος Μαυρουδέας,  Πέτρος Παπακωνσταντίνου,  Γιάννης Τόλιος. Πού είμαστε; Πού πάμε; Τι να κάνουμε; Η σαρωτική κρίση που ζούμε είναι ίδια με προηγούμενες οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις και ταυτόχρονα πολύ διαφορετική. Εννέα σημαντικοί επιστήμονες χαρτογραφούν στον παρόντα τόμο τα όρια, το βάθος, την καταγωγή, τις αιτίες, τις συνέπειες της κρίσης: σε κοινωνικό/θεσμικό, σε οικονομικό, κοινωνικό, εργασιακό και περιβαλλοντικό επίπεδο. Όλοι συμφωνούν σε ένα σημείο: το Μνημόνιο όχι μόνο δεν αποτελεί μονόδρομο, αλλά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο. Στο πλαίσιο αυτό ιχνηλατούνται πιθανές εναλλακτικές επιλογές, αφού ο τρόπος εξόδου από την κρίση θα καθορίσει το μέλλον της χώρας. Με σημείο εκκίνησης θέσεις που καλύπτουν μεγάλο φάσμα της ελληνικής αριστεράς, οι μελέτες αυτές επιτρέπουν στον αναγνώστη να σχηματίσει τη δική του θέση για την υπέρβαση, τη δική του δυναμική στάση σ’ αυτόν τον ανεξέλεγκτο πόλεμο. ________________________________________________ Kώστας Βεργόπουλος: Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σήμερα σε ύφεση και η Ελλάδα μετέχει αυτής, όπως όλες οι χώρες, ανεξαρτήτως μεγέθους ελλειμμάτων και χρέους. Δεν είναι τα ελλείμματα ούτε το χρέος που προκαλούν την ύφεση, αλλά ακριβώς το αντίστροφο: η οικονομική επιβράδυνση αποβαίνει βασική αίτια διόγκωσης τόσο των ελλειμμάτων όσο και του χρέους. Η επιβράδυνση είναι η ασθένεια, τα ελλείμματα και το χρέος τα συμπτώματα. Λεωνίδας Βατικιώτης: Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κρίση που ξέσπασε την άνοιξη του 2007 αποτελεί μια δομικού, ιστορικού χαρακτήρα κρίση μακράς διάρκειας, που έχει την πρωτοτυπία να ενσωματώνει τα χαρακτηριστικά όλων των υπόλοιπων κρίσεων που ξέσπασαν τις τελευταίες δεκαετίες. Οι λύσεις που μέχρι στιγμής δρομολογούνται (συντριβή των εργατικών κατακτήσεων, μακρόχρονα προγράμματα λιτότητας σε συνδυασμό με στροφή στις εξαγωγές και ενίοτε με ενέσεις ρευστού) καθιστούν σαφές ότι η έξοδος από την κρίση θα είναι εξαιρετικά άνιση, εις βάρος των εργαζομένων και, το σημαντικότερο, εύθραυστη, χωρίς θεαματικές επιδόσεις. Κώστας Λαπαβίτσας: Εν ολίγοις, το εξωτερικό χρέος της περιφέρειας αντανακλά την προβληματική της ενσωμάτωση στην Ευρωζώνη. Η γενικευμένη συμπίεση των μισθών, επέτρεψε στο κέντρο να κερδίσει ανταγωνιστικότητα, οδηγώντας σε αυξημένη χρέωση της περιφέρειας προς το κέντρο. Η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση δεν προώθησε τη σύγκλιση των χωρών-μελών της, αλλά υπήρξε πηγή αδυσώπητης πίεσης επί των εργαζομένων, η οποία κατέληξε σε συστηματικές ανισομέρειες μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. Σταύρος Δ. Μαυρουδέας: Οι ηγεμονικές οικονομίες (με πρώτη την αμερικανική), ενώ ευθύνονται πρωταρχικά για το πρόβλημα, το μεταθέτουν στις πιο αδύναμες οικονομίες. Έτσι μια αδύνατη οικονομία στοχοποιείται για παραδειγματισμό, πιέζεται από δανειστές με κυριολεκτικά τοκογλυφικούς όρους (ενώ τα κεφάλαια που απομυζούνται ενισχύουν την ανάκαμψη των ηγεμόνων) και τελικά, όταν κυριολεκτικά στραγγισθεί, οδηγείται στην προκρούστεια κλίνη του ΔΝΤ για να παραμορφωθεί πλέον οριστικά. Γιάννης Τόλιος: Η «παύση πληρωμών» δημιουργεί μια δυναμική και δίνει μια άλλη προοπτική στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Τα κονδύλια της «παύσης πληρωμών» (τοκοχρεολύσια) αν αξιοποιηθούν σωστά (για τόνωση οικονομικής δραστηριότητας, αύξηση απασχόλησης, μείωση ανεργίας, αύξηση εθνικού εισοδήματος, προστασία αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων, στήριξη κοινωνικών δαπανών κ. ά.), θα έχουν θετική επίδραση στην οικονομία και κοινωνία. Κατά συνέπεια το πρόβλημα γίνεται πολιτικό. Μενέλαος Γκίβαλος: Το ιστορικό ερώτημα, όμως, που τίθεται σήμερα είναι εάν υπάρχουν πνευματικές, πολιτικοϊδεολογικές και κοινωνικές δυνάμεις που να μπορούν όχι απλώς να διαμαρτύρονται και να διαπιστώνουν το πρόβλημα, αλλά να συγκροτήσουν τον πυρήνα μιας πράγματι εναλλακτικής λύσης, ενός νέου παραδείγματος που θα αντιμετωπίζει τη σχέση Κοινωνίας-Οικονομίας-Δημοκρατίας με «νέα μάτια» και θα αποκαταστήσει την ισορροπία μεταξύ παραγωγικής ανάπτυξης και Περιβάλλοντος. Γιάννης Κουζής: Η τυπική σχέση εργασίας, με τη μορφή της πλήρους και σταθερής απασχόλησης, όχι μόνο περιορίζεται υπέρ του ευέλικτου εργασιακού προτύπου, αλλά υπόκειται και σε σοβαρές ποιοτικές αρνητικές μεταβολές στο περιεχόμενό της, υπό την πίεση του ευέλικτου και φθηνού εργατικού δυναμικού και της υψηλής ανάπτυξης του εφεδρικού στρατού των ανέργων. Μάκης Ζέρβας: Οι νεοφιλελεύθεροι ισχυρίζονται ότι το «ιδιωτικοποιημένο» περιβάλλον θα βελτιωθεί σε σχέση με τον ανίκανο και διεφθαρμένο δημόσιο τομέα. Και ίσως να έχουν δίκιο σε ορισμένους τομείς όπου το κράτος λάμπει διά της απουσίας του. Αυτό όμως θέτει αρχικά το θέμα τού ποιος πληρώνει τον λογαριασμό. Κατόπιν, όταν ο τομέας αυτός δεν θα είναι πλέον κερδοφόρος, τότε δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο ιδιωτικός τομέας θα συνεχίσει να ενδιαφέρεται. Και το αποτέλεσμα; Πολύ απλά είτε υποβάθμιση του περιβάλλοντος, είτε κρατικές επιδοτήσεις, είτε αύξηση των τιμών. Πέτρος Παπακωνσταντίνου: Το μόνο που εγγυάται «νομοτελειακά» η κρίση είναι η οξύτατη κοινωνική πόλωση και η αναζήτηση «ρηξικέλευθων» απαντήσεων, νέων προτύπων για να αντικαταστήσουν τα σπασμένα είδωλα των χθεσινών θεών, που οδήγησαν στη χρεοκοπία. Αν αυτό το «λιντσάρισμα των ενόχων» γίνει από τα δεξιά ή από τα αριστερά, εξαρτάται εν πολλοίς από τη συνειδητή δράση των ενεργών πολιτικών υποκειμένων.

Ιμπεριαλισμός: αντιθέσεις και αντιστάσεις Υλικά του Διεθνούς Συνεδρίου των περιοδικών Διάπλους – Στίγμα – Ουτοπία Συλλογικό κείμενο Περιγραφή Ποια χαρακτηριστικά παίρνει σήμερα ο ιμπεριαλισμός; Ποιες αντιθέσεις τον διαπερνούν, αλλά και ποιες αντιστάσεις τον αμφισβητούν; Μπορούμε να διακρίνουμε τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου επαναστατικού υποκειμένου που θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα; Σε μια προσπάθεια να αναζητηθούν και συζητηθούν ξανά απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, που απασχολούν τόσο την κοινωνική θεωρία όσο και την πολιτική δράση, τα περιοδικά Διάπλους, Το Στίγμα και Ουτοπία διοργάνωσαν ένα διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλη του 2006 στην Αθήνα, με τη συμμετοχή ελλήνων και ξένων διανοητών, ερευνητών και αγωνιστών της Αριστεράς. Στο βιβλίο παρατίθενται οι εισηγήσεις και παρεμβάσεις στο σημαντικό αυτό συνέδριο. Προλογίζει ο Ευτύχης Μπιτσάκης. Περιέχονται εισηγήσεις και παρεμβάσεις των: Β. Χόγκ, Ρ. Χερέρα, Γ. Λιοδάκη, Στ. Μαυρουδέα, Στ. Μπαμπά, Κ. Πρέβε, Γ. Ρούση, Σπ. Σακελλαρόπουλου, Π. Σωτήρη, Α. Χρύση, Δ. Πατέλη, Κ. Χαριτάκη. Περιεχόμενα: Πρόλογος: Ευτύχης Μπιτσάκης, Μέρος Πρώτο: Θεωρίες του ιμπεριαλισμού. 1. Αυτοκρατορία ή ιμπεριαλισμός; Βόλφγκανγκ Φριτς Χάουγκ. 2. Η οικοδόμηση εναλλακτικών δυνατοτήτων, Ρέμι Χερέρα. 3. Αντιθέσεις, αντιστάσεις και επαναστατική πάλη ενάντια στον σύγχρονο «ολοκληρωτικό καπιταλισμό», Γιώργος Λιοδάκης. 4. Το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα και η συνεχιζόμενη επικαιρότητα της θεωρίας του ιμπεριαλισμού, Σταύρος Μαυρουδέας. Μέρος Δεύτερο: Σύγχρονο επαναστατικό υποκείμενο. 5. Ιμπεριαλισμός, παγκοσμιοποίηση και επαναστατικό υποκείμενο της εποχής μας, Κοστάντσο Πρέβε. 6. Τάξεις, μάζες και πολιτική: σχετικά με το επαναστατικό υποκείμενο της εποχής μας, Σπύρος Σακελλαρόπουλος-Παναγιώτης Σωτήρης. 7. Σύγχρονος ιμπεριαλισμός και οι οικονομικές βάσεις της κομμουνιστικής χειραφέτησης (κριτική θεώρηση της κυρίαρχης θέσης των κλασσικών του μαρξισμού), Γιώργος Ρούσης. 8. Οδοιπορικό προς μια νέα Κομμουνιστική Διεθνή. Ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός και η κομμουνιστική προοπτική, Αλέξανδρος Χρύσης. 9. Θεωρητική περιοδολόγηση και διακρίβωση του χαρακτήρα του σύγχρονου σταδίου της κεφαλαιοκρατίας. Μεθοδολογικές επισημάνσεις, Δημήτρης Πατέλης. 10. Επαναστατικό υποκείμενο και σύγχρονος καπιταλισμός, Κώστας Χαριτάκης.