Δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντα δημοσιεύματα

Το πρώτο δημοσίευμα είναι στο σημερινό Sunday Telegraph και αναφερόμενο σε έγκυρες πηγές, συνοπτικά, υποστηρίζει ότι με βάση τους νέους υπολογισμούς της τρόικας η Ελλάδα – μετά από ένα μεγάλο «κούρεμα», ένα δεύτερο δάνειο και επιπλέον οκτώ (8) χρόνια λιτότητας – το 2020 θα έχει ένα λόγο χρέους προς ΑΕΠ της τάξης του 129%. Δηλαδή θα εξακολουθεί να είναι μη διαχειρήσιμο. Γι’ αυτό το Γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών προς ετοιμάζεται για ριζικές λύσεις πριν το 2020. Ο σύνδεσμος του άρθρου είναι:

Germany drawing up plans for Greece to leave the euro

http://www.telegraph.co.uk/finance/financialcrisis/9091021/Germany-drawing-up-plans-for-Greece-to-leave-the-euro.html

 

Το δεύτερο δημοσίευμα είναι στους Financial Times (και δημοσιεύθηκε στα ελληνικά από το euro2day) όπου υποστηρίζεται ότι και μετά το PSI η ελάφρυνση της Ελλάδας είναι περίπου αμελητέα (περίπου 19 δισ ευρώ) και το χρέος παραμένει μη διαχειρήσιμο. Το κύριο αποτέλεσμα του PSI είναι ότι μεταφέρει το ελληνικό χρέος από ιδιωτικά σε δημόσια χέρια. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο σχετικός πίνακας – που όμως δεν μας δείχνει την μεθοδολογία απ’ όπου προέκυψε – που βασίζεται σε εκτιμήσεις αναλυτή της J.P.Morgan.

Ο σύνδεσμος είναι ο ακόλουθος:

Η «κοινωνικοποίηση» του ελληνικού χρέους

http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/680600/ArticleFTgr.aspx

——————————————————————————————————————

Για να μην κουράζεται κανείς τα δύο δημοσιεύματα ακολουθούν.

 

Germany drawing up plans for Greece to leave the euro

Plans for Greece to default, potentially leaving the euro, have been drafted in Germany as the European Union begins to face up to the fact that Greek debt is spiralling out of control – with or without a second bailout.

Riot police chase away high-school students during an anti-austerity rally at central Syntagma square in Athens  Photo: REUTERS

The German finance ministry is actively pushing for Greece to declare itself bankrupt and to agree a «haircut» on the bulk of its debts held by banks, a move that would be classed as a default by financial markets.

Eurozone finance ministers meet on Monday to approve the next tranche of loans from the EU and the International Monetary Fund, designed to stave off national bankruptcy while the new Greek government puts the country’s finances in order.

But the severe austerity measures being demanded have caused such fury in Greece, and the cuts required are so deep, that Wolfgang Schäuble, the German finance minister, does not believe that any government would be able to implement them.

His pessimism has been tipped into despair with a secret European Commission, Central and IMF report that even if Greece made good on its promises, it would not be enough to reach the target of bringing total debt to 120 per cent of GDP by 2020.

«He just thinks the Greeks cannot do what needs to be done. And even if by some miracle they did what has been promised, he – and a growing group – are convinced it will not pull Greece out the hole,» said a eurozone official.

«The idea instead is that the Greek government should officially declare itself bankrupt and begin negotiating an even bigger cut with its creditors. For Schäuble, it is more a question of when, not if.»

The German finance minister’s comments are certain to plunge the authorities in Athens into even deeper gloom. On Saturday they tried to sound optimistic, with a cabinet meeting to thrash out the final details of an austerity package.

The cuts, including a reduction in the minimum wage, mass redundancies within the public sector, and a slashing of the health and defence budgets, sparked rage on the streets of Athens last week, with buildings set on fire amid angry protests.

But the country’s politicians are resolutely trying to sound upbeat. «The Greek people have done everything they can and we are determined to make good on our commitments,» said Christos Papoutsis, public order minister.

The French prime minister, Francois Fillon, lent his support to the embattled Greeks when he cautioned last week that Europe should not «play with the default of Greece» and must now play its part.

«The Greeks have promised very important reforms,» he told RTL radio. «The Europeans now have to keep their commitments.»

With Greek morale at rock bottom, the national mood darkened yet further after armed thieves looted a museum on Friday in Olympia, birthplace of the Olympic Games, and stole bronze and pottery artefacts – just weeks after the country’s National Gallery was burgled.

One Greek newspaper suggested the state could no longer properly look after the nation’s immense cultural heritage. «The Greek state has gone bankrupt, let’s face it,» the conservative daily Kathimerini said in an editorial.

«If the state cannot guard the country’s great cultural heritage for financial or other reasons it must find other ways to do it.»

Mr Schäuble’s pessimism will not be welcomed in Athens. The hugely influential German politician’s doubts have been growing for several weeks, and prompted angry exchanges when Greece accused Germany of trying to drive it out of the euro.

His scepticism is not yet fully shared by Angela Merkel, who is said still to be determined to prevent Greece’s financial collapse. «She thinks Greece going bust could cause a shock wave that buries other countries – with Spain and Italy among them. It could break apart the entire monetary union,» said an official.

But it has support from Austria and Finland – holding the prospect that a eurozone meeting tomorrow will fail to agree the next set of EU-IMF payments for Greece.

Greece must service €14.5 billion of debt on March 20 and, before EU-IMF cash can flow into its accounts, persuade private creditors of the country, mainly banks, insurance companies and funds, to give up on 70 per cent of their claims.

«The private sector involvement takes at least four weeks to issue the prospectus and to get subscribers, and without a deal on Monday then time will run out in March,» said an EU diplomat.

Rumours are already circulating in Wall Street that banks are preparing for a «credit event» – a technical term used by credit agencies to mean a default – in the days immediately following March 20, as Greece looks likely to be unable to meet its debts.

The sense that an endgame is approaching has been fuelled by the secret «troika» report, by EU, IMF and ECB officials on Greek debt «sustainability».

It found that even if Greece implemented all the austerity measures expected of it, and if it achieves highly optimistic economic growth targets, it will still fall short of what is needed, with debt likely to total 129 per cent of GDP in 2020.

But the European Central Bank and the Eucopean Commission are, for now, lining up with Mrs Merkel to push for the rescue attempt to continue, fearful that the financial tsunami that would be unleashed if it failed would swamp the eurozone.

Mr Schäuble maintains that since Greece is already regarded by the financial world as bankrupt, a formal bankruptcy would have no negative consequences for other euro members.

 

Η «κοινωνικοποίηση» του ελληνικού χρέους

By Gavyn Davies
Δημοσιεύθηκε: 10:27 – 18/02/12

Οι συνομιλίες για το νέο πακέτο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας ύψους 130 δισ. ευρώ μπερδεύτηκαν ακόμη χειρότερα μέσα την εβδομάδα. Η καταληκτική ημερομηνία για την τελική απόφαση της ευρωζώνης είναι πλέον η Δευτέρα. Kαι πάλι ούτε τώρα δεν είναι βέβαιο ότι η συμφωνία θα εγκριθεί.

Αν υποθέσουμε όμως ότι Γερμανοί, Ολλανδοί και Φινλανδοί δώσουν την έγκρισή τους, κάτι πιθανό, τα πρόγραμμα θα δημιουργήσει περαιτέρω μεγάλη αύξηση του ανοίγματος των φορολογούμενων της ευρωζώνης προς την Ελλάδα, χωρίς να μειώσει το συνολικό δανειακό βάρος της Ελλάδας σχεδόν καθόλου.

Ετσι, η συμφωνία θα γίνει ένα ακόμη μεγάλο βήμα προς την «κοινωνικοποίηση» του ελληνικού χρέους σε άλλες οικονομίες της ευρωζώνης, ενώ θα μειώσει την έκθεση του ιδιωτικού τομέα σε τυχόν ελληνική χρεοκοπία. Από εδώ και πέρα, το βάρος του ελληνικού χρέους θα αναλάβουν ή οι Έλληνες φορολογούμενοι ή οι φορολογούμενοι ευρωζώνης και ΔΝΤ, αναλόγως με το αν θα συμβεί χρεοκοπία στο μέλλον.

Προσπαθώ να υπολογίσω το πώς θα διαμορφωθεί το ισοζύγιο του ελληνικού δημοσίου μετά την προγραμματισμένη αναδιοργάνωση. Για να το κάνω αυτό, χρησιμοποιώ κατά κύριο λόγο την εργασία του κ. Nicola Mai της J.P. Morgan, που έχει κάνει εξαιρετική δουλειά πάνω στο θέμα.

Στον συνοδευτικό πίνακα αναφέρονται τα στοιχεία που παραθέτει για τον ισολογισμό στα τέλη του 2011 καθώς και μερικές εκτιμήσεις/υποθέσεις δικές μου για το πώς θα μεταβληθούν μετά την αναδιοργάνωση. Να προσέξετε, παρακαλώ, ότι τα νούμερα δεν είναι σε καμία περίπτωση σίγουρα και δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένα, ούτε βεβαίως να χρησιμοποιούνται για επενδυτικούς σκοπούς.

Βλέπουμε ότι ο συντελεστής χρέους στο ΑΕΠ είναι 163% του ΑΕΠ χωρίς αναδιάρθρωση και, με βάση τις τρέχουσες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη του ΑΕΠ, τα επιτόκια ομολόγων και την κυβερνητική πολιτική, θα συνεχίσει να αυξάνεται σχεδόν εσαεί. Ο ιδιωτικός τομέας έχει σταματήσει από καιρό να το χρηματοδοτεί, οπότε ο επίσημος τομέας εκτός Ελλάδας υποχρεώνεται να απορροφά όλο και μεγαλύτερες ποσότητες ελληνικών ομολόγων.

Αυτή την στιγμή, ο επίσημος τομέας διαθέτει πάνω από το μισό εκ του συνόλου, που αξίζει περίπου το 84% του ελληνικού ΑΕΠ, χωρίς μάλιστα να υπολογίσουμε καθόλου το άνοιγμα της ΕΚΤ στα ελληνικά ομόλογα μέσω των συμφωνιών repo με τις ιδιωτικές τράπεζες. Σε περίπτωση χρεοκοπίας, ένα μεγάλο κομμάτι, περίπου το 48% του ΑΕΠ, θα είναι κι αυτό ζημία για τον επίσημο τομέα, μέσω του ισολογισμού της ΕΚΤ.

Μετά την ενδεχόμενη συμφωνία, ο συντελεστής του χρέους θα υποχωρήσει στο 154% του ΑΕΠ, εξαιτίας κυρίως των απομειώσεων των ιδιωτών επενδυτών, που θα ανέλθουν στα περίπου 100 δισ. ευρώ. Όμως τουλάχιστον 90 δισ. ευρώ θα διοχετευτούν μέσω νέων επίσημων δανείων και θα περιορίσουν την πτώση του συντελεστή.

Οπότε, η βασική επίδραση της συμφωνίας θα είναι να αυξηθεί περαιτέρω το άνοιγμα του δημοσίου τομέα στο ελληνικό χρέος, ενώ θα μειωθεί η εναπομένουσα ιδιωτική έκθεση σε ελάχιστα επίπεδα. Για την ακρίβεια, μετά την αναδιοργάνωση ο επίσημος τομέας θα είναι εκτεθειμένος σε χρέη αξίας 111% του ελληνικού ΑΕΠ (72% του συνόλου), χωρίς να περιλαμβάνεται η πιθανή έκθεση της ΕΚΤ μεσω των repo. Αν συμπεριληφθεί κι αυτό, τότε σχεδόν όλες η ζημίες που θα εμφανιστούν από ένα ελληνικό χρεοστάσιο, θα πέσουν στους φορολογούμενους της ευρωζώνης και του ΔΝΤ.

Από εκεί και πέρα, η εξίσωση γίνεται πολύ απλή. Αν δεν χρεοκοπήσει η χώρα, τον λογαριασμό για την εξυπηρέτηση του χρέους θα αναλάβουν οι Έλληνες φορολογούμενοι. Αν χρεοκοπήσει όμως, τμήμα του βάρους ή και όλο το βάρος θα περάσει κατευθείαν στους φορολογούμενους των κρατών μελών της ευρωζώνης και του ΔΝΤ.

Αφού οι πιστώτριες χώρες θα αναλάβουν ουσιαστικά όλο το ρίσκο, ακούγεται κατανοητό που ζητούν όλο και περισσότερες διασφαλίσεις για να δώσουν νέα δάνεια. Αν αυτά συνέβαιναν στον ιδιωτικό τομέα, οι μέτοχοι θα είχαν χάσει εδώ και καιρό τον έλεγχο της εταιρείας από τις τράπεζες. Αναγνωρίζω ότι είναι πολύ διαφορετικό να μιλάμε για τον δημόσιο τομέα, ειδικά όταν εμπλέκονται σχέσεις μεταξύ κρατών, αλλά μπορώ και να καταλάβω γιατί οι δανειστές θέλουν να έχουν την πρώτη λέξη στα φορολογικά έσοδα της Ελλάδας από εδώ και πέρα.

Ακόμη και μετά την συμφωνία, πολλά προβλήματα θα μένουν άλυτα. Ο συντελεστής του χρέους δεν θα υποχωρήσει στον στόχο του 120% του ΑΕΠ το 2020, εκτός κι αν υπάρξει μεγάλη αισιοδοξία για την οικονομία και την δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εμφανίζει πρωταρχικό πλεόνασμα περίπου 5% του ΑΕΠ επ’ αόριστον. Η πολιτική θέληση για να γίνουν αυτά μπορεί να μην υπάρχει, ειδικά αν ακούγεται ότι «οι ξένοι διαχειρίζονται τώρα την χώρα».

Γι’αυτό και είναι πάρα πολύ πιθανό να υπάρξουν νέοι κύκλοι αναδιαρθρώσεων χρεών και στάσεις πληρωμών σε επίσημο δανεισμό. Και τότε θα τεθεί επί τάπητος και ζήτημα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, κ. Norman Lamont, που παραδέχεται ότι δεν είναι μεγάλος θαυμαστής του ευρώ, δήλωσε ότι η ευρωζώνη προσπαθεί να διαλέξει ανάμεσα στο απίστευτο και το αδύνατο. Ελπίζω να μην διαλέξει και τα δύο.